Στις 28 Απριλίου του 1910 με τον Νόμο ΓΨΚΛ συστάθηκε και έβδομο Υπουργείο, το «Γεωργίας, Εμπορίου και Βιομηχανίας» που μετονομάστηκε σε «Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας» (τροποποιήθηκε με το Νόμο ΓΨ4Η και με το Νόμο 241/1916), με αρμοδιότητα

α) Σύσταση, οργάνωση και διοίκηση Γεωργικών Σταθμών, προτύπων Αγροκηπίων ειδικών Ζωοτεχνικών, Οινοποιητικών, Ελαιοκομικών, Γαλακτοκομικών και Υδατοκομικών Σταθμών και Γεωργικών Χημικών Εργοστασίων.
β) Τη Γεωργική Εκπαίδευση γενικά
γ) Τη φροντίδα περί Σύστασης Γεωργικών Επιμελητηρίων
δ) Την Αγροτική Αστυνομία και την Αστυνομία των φυτικών ασθενειών.
ε) Την Αστυνομία των Επιζωοτικών και την Κτηνιατρική Υπηρεσία του Κράτους.
στ) Την εποπτεία και συντήρηση δενδροστοιχιών και κήπων κ.λπ.

Στην αρχή προβλεπόταν ένα μόνο Τμήμα: «Γεωργίας», το οποίον ανατέθηκε στον Γεωπόνο Σπύρο Χασιώτη, Με το Νόμο 241/1916 προστέθηκαν τα Τμήματα «Γεωργικής Οικονομίας», «Δασών». «Ζωοτεχνικής και Κτηνιατρικής Υπηρεσίας»

Το Τμήμα Γεωργίας είχε δύο Γραφεία (Διοικητικό και Εκπαιδευτικό). Συστάθηκαν επίσης και τρεις (3) Επιθεωρήσεις (Γεωργίας, Φυτικής Υπηρεσίας, Αμπελουργικής και Φυλλοξηρικής).

Με το Νόμο Γ.Κ. της 12 Αυγούστου 1911, τροποποιήθηκε ο Νόμος 260 που ρυθμίστηκαν τα των Εξωτερικών Γεωργικών Υπηρεσιών του Κράτους.

Για πρώτη φορά εισάγεται ο θεσμός του «Νομογεωπόνου» και των «ειδικών» και μετατρέπονται οι Γεωργικοί σταθμοί (εκτός από 4) σε Αγροκήπια, των οποίων προβλέπεται η επέκταση. Αγροκήπια: Οι Γεωργικοί Σταθμοί που υπήρχαν (εκτός της Αθήνας, Τίρυνθας, Βυτίνας και Πατρών) καταργούνται και αντ' αυτών ιδρύονται «Πρότυπα Αγροκήπια», τα οποία επεκτείνονται και σε άλλα κέντρα του Νομού (εκτός των πρωτευουσών των Νομών), εφόσον δεν λειτουργούν σταθμοί, προβλέπεται η ίδρυση τούτων με πρωτοβουλία και δαπάνη των Δήμων, Κοινοτήτων Νομών, Σωματείων, με κρατικούς Γεωπόνους) (μέχρις ενός κατά επαρχία) και αφού δεν λειτουργεί σ' αυτή Κρατικός Σταθμός, Αγροκήπιο ή Σχολή).