Αθήνα, 24 Ιανουαρίου 2014

Σημεία συνέντευξης

Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, κ. Αθανάσιου Τσαυτάρη
στο Ρ/Σ ΒΗΜΑ FM 99.5 και τους δημοσιογράφους Νότη Παπαδόπουλο και Βασίλη Χιώτη
για το Νομοσχέδιο, τη ρύθμιση των ενυπόθηκων δανείων, τη διάρκεια ζωής του φρέσκου γάλακτος 

Για τη ρύθμιση των ενυπόθηκων δανείων των αγροτών
Δημοσιογράφος: Τώρα πρέπει να σας πω ότι διαβάζοντας σήμερα το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ, υπάρχουν και σε άλλες εφημερίδες, εκνευρίζομαι ως πολίτης, διότι διαβάζω ότι Γενάρη μήνα, μήνα κινητοποιήσεων των αγροτών παραδοσιακά, η πολιτεία έρχεται με μια συμφωνία του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. και χαρίζει τόκους και προσαυξήσεις σε δάνεια αγροτών. Και αναρωτιέμαι κ. Υπουργέ, τώρα με συγχωρείτε που θα σας το πω έτσι, πρέπει να πάρω κι εγώ τρακτέρ και να απειλώ ότι θα κλείσω το δρόμο; Κι εγώ έχω δάνειο. Γιατί μόνο για τους αγρότες;
Υπουργός: Χαίρομαι που το λέτε αυτό, γιατί πρέπει να εξηγήσουμε τι ακριβώς συμβαίνει, για να καταλάβει και ο κόσμος ότι δεν χαρίζουμε κάτι. Στην παλιά Αγροτική Τράπεζα, που είναι σε εκκαθάριση, είναι δηλαδή στον εκκαθαριστή, άρα ό,τι συζητήσουμε, αφορά το 20% περίπου των δανείων που έμειναν στην παλιά ΑΤΕ ως μη εξυπηρετούμενα δάνεια. Το άλλο 80% που πήγε μαζί με την καλή ΑΤΕ – Πειραιώς σήμερα, δεν αφορά γιατί το ρυθμίζει πλέον η ίδια η τράπεζα που είναι σε λειτουργία. Άρα πάμε σε αυτούς που έμειναν και δεν μπορεί να κάνει τίποτα ο εκκαθαριστής. Τι είπαμε εκεί; Τι ήταν αυτοί; Είχε κάποιος πάρει παλιά ένα δάνειο, ας πούμε 1.000 ευρώ - ο μέσος όρος δεν είναι πάνω από 5.000 – 6.000 € και είναι περίπου 15.000 με 17.000 αυτοί οι αγρότες- άρα δεν μιλάμε για μεγαλοποσά. Τι όμως συνέβη; Πλήρωσε ένα μέρος του δανείου, ας πούμε ότι ήταν 1.000, πλήρωσε 300 και μετά κάποια στιγμή δεν μπορούσε να πληρώσει, είχε κάποια ζημιά. Τότε τα επιτόκια ήταν γύρω στο 24 με 26% και αν άρχιζες να καθυστερείς οι τόκοι πάνω στην υπερημερία ήταν 36%. Δηλαδή ξαφνικά βρέθηκε ένας άνθρωπος που θα χρωστούσε 700, να χρωστάει 7.000. Δηλαδή τραγικό.
Δημοσιογράφος: Πανωτόκια.
Υπουργός: Αυτό δεν μπορεί να το ξεπληρώσει. Πανωτόκια. Ακριβώς αυτό το πράγμα. Άρα λοιπόν δημιουργήθηκε ένα έξτρα γιγάντιο χρέος το οποίο δεν μπορεί να το πληρώσει. Αυτό το έξτρα πανωτόκιο προσπαθούμε να το μειώσουμε. Να φέρουμε δηλαδή σε λογικά επίπεδα το επίπεδο του χρέους.
Δημοσιογράφος: Άρα δεν το χαρίζετε. Δεν χαρίζετε τις προσαυξήσεις;
Υπουργός: Όχι καθόλου. Να πω όμως και ένα δεύτερο μεγάλο πρόβλημα που αντιμετώπιζαν αυτοί οι άνθρωποι. Επειδή τότε, η παλαιά Αγροτική Τράπεζα μπορούσε να βάλει υποθήκες χωρίς να πληρώνει το κόστος υποθηκών. Πήγαινε δηλαδή στο Υποθηκοφυλακείο και είχε ατέλεια. Έπαιρνε όλη την περιουσία του αγρότη, όλα δηλαδή τι είχε η μερίδα του στην τράπεζα, ή έπαιρνε ένα πολύ μεγάλο χωράφι, δηλαδή για 1.000 ευρώ δάνειο πήγαινε και έβαζε 20 – 30 στρέμματα επειδή τα χωράφια δεν τεμαχίζονται, όπως ξέρετε. Το έβαζε σαν υποθήκη όλο. Σου λέει θα το πληρώσω σε 2 – 3 χρόνια, γιατί τέτοια δάνεια ήταν και θα το πάρει και όντως δεν νοιαζόταν. 
Έτσι βρέθηκαν αυτή τη στιγμή πάρα πολλά χωράφια υπερυποθηκευμένα για ένα δάνειο 1.000 ευρώ έχεις ένα χωράφι που μπορεί να κάνει 10.000 ή 20.000. Επομένως τι λέμε τώρα; Ότι πρώτον, πρέπει να πάμε τα δάνεια σε λογικά επίπεδα. Είπαμε εάν το δάνειο αυτή τη στιγμή είναι μέχρι το διπλάσιο του αρχικού, θα το πάμε στο 120% και ας του δώσουμε την ευκαιρία για 7 χρόνια, για παράδειγμα, δίνοντας 100 ή 200 ευρώ κάθε χρόνο, ουσιαστικά τι του λέμε; Αν δεν θέλεις να χάσεις το χωράφι σου, θα το νοικιάζεις για 10 χρόνια ή 7 χρόνια, αλλά τα χρήματα θα πηγαίνουν να αποπληρωθεί το δάνειό σου. Συμφωνώ κι εγώ ότι δεν έχει περιθώρια σήμερα ο τόπος να πει χαρίζω αυτό από εσένα και το πάω στον άλλο να το πληρώσει ο συνταξιούχος ή κάποιος άλλος. Εάν το δάνειό σου έχει πάει τέσσερις και πέντε φορές επάνω, θα το πάμε στο διπλάσιο. Δηλαδή πήρες 1.000, θα το πάμε στις 2.000. 2.000 θα πληρώσεις. Δεν θέλουμε όμως να πληρώσει 10.000, γιατί δεν φταίει αυτός εάν για κάποιο λόγο τότε ήταν γιγάντια τα επιτόκια.
Όμως σήμερα έχουμε πολύ χαμηλότερα τους τόκους των δανείων. Δεν υπάρχει επιτόκιο. Και μειώνουμε και τις υπερυποθηκεύσεις. Γιατί όσοι είχαν δανειστεί, τώρα μπορεί να πήραν σύνταξη. Δεν μπορούν να δώσουν το χωράφι στο παιδί τους γιατί είναι υποθηκευμένο. 
Δημοσιογράφος: Με αυτό οι αγρότες ησυχάζουν, ή θα το πάρουν αυτό και θα κλείσουν και τους δρόμους σε ένα μήνα; Γιατί μιλάτε με τους αγρότες εσείς.
Υπουργός: Ναι μιλάμε. Είναι και αυτό ένα εκ των αιτημάτων τους. Και καλά που το ρωτάτε αυτό, γιατί αυτή τη ρύθμιση δεν τη φέραμε τώρα επειδή μπήκαν οι αγρότες στο δρόμο. Έχει έρθει στη Βουλή περίπου 8 μήνες νωρίτερα. Όμως τι θέλαμε; Κι εγώ επέμενα σε αυτό. Πρέπει να πάει στην Ευρωπαϊκή Ένωση και να πει «κοιτάξτε αυτό κάνουμε», προσοχή να μην νομίσουν ότι είναι καμουφλαρισμένη επιδότηση. Σας θυμίζω το παλιό με τον Χατζηγάκη. Η Κοινή Αγροτική Πολιτική λέει ό,τι θα δώσεις στον αγρότη, επειδή αν δώσεις ένα ευρώ μπορεί να στρεβλώσεις τον ανταγωνισμό και να πει αφού του έδωσε ένα ευρώ αυτός μπορεί να το πουλήσει φθηνότερα το μήλο του και να ανταγωνιστεί τον Ιταλό ή τον Ισπανό. Θέλει να έχει λόγο εάν αυτό που κάνεις θεωρείται καμουφλαρισμένη επιδότηση ή όχι.
Όταν τους εξηγήσαμε ότι δεν υπάρχει τέτοιο θέμα, διότι μιλάμε μόνο γι’ αυτούς τους τόκους υπερδανεισμού. Και έδωσε και αυτή την έγκρισή της, μόλις προχθές. Γι’ αυτό και ήρθε η ρύθμιση και νομίζω ότι έστω και με την καθυστέρηση- συνέπεσε τώρα βέβαια με τις κινητοποιήσεις- θέλουμε να είμαστε εντάξει με την Ευρωπαϊκή Ένωση, γιατί δεν θέλουν άλλα περιθώρια προστίμων.

Για τη διάρκεια ζωής του φρέσκου γάλακτος
Δημοσιογράφος: Έχει δημιουργηθεί μεγάλη φασαρία γύρω από το γάλα. Και μια κόντρα που έχετε εσείς με τον κ. Χατζηδάκη, ο οποίος θέλει, ύστερα από τις εντολές, καταλαβαίνω της τρόικας, να επεκτείνει το χρόνο του φρέσκου γάλακτος πάνω από τις πέντε μέρες. Τι έχει συμβεί; Εμείς γιατί λέμε όχι σε αυτό;
Υπουργός: Δεν ισχύει τίποτα απ’ αυτά που λέτε. Ούτε κόντρες υπάρχουν, ούτε ο κ. Χατζηδάκης θέλει, ούτε εντολές δίνει. Έγινε μια μελέτη του ΟΟΣΑ και είπε ο ΟΟΣΑ κοιτάξτε, βλέποντας τι γίνεται αλλού και πώς λειτουργεί εκεί η παραγωγή και η αγορά, βλέπω ότι μπορεί να πέσουν οι τιμές ενός προϊόντος και μιλάμε για 50 – 100 τέτοια πράγματα, τα περισσότερα μάλιστα μπορούν να υιοθετηθούν και σωστά τα υιοθετεί το Υπουργείο Ανάπτυξης. 
Εμείς όμως τι είπαμε; Ανάμεσα σε αυτά, ας πούμε τα 100, υπάρχουν δυο τρία πράγματα που ζητούν, για τα οποία τα μοντέλα παραγωγής που ισχύουν για παράδειγμα στην Ολλανδία ή την Αγγλία δεν ταιριάζουν στον τόπο μας, ένεκα των παραγωγικών συνθηκών και των εδαφοκλιματικών συνθηκών. Και το εξήγησα στην κυβέρνηση. Εάν επιμηκυνθεί σε εμάς και πάει το 5, 7 ή 9, υπάρχει κίνδυνος να είμαστε οριακά ως προς το μικροβιακό έλεγχο. Και δεύτερο, σας θυμίζω ότι γάλα μακράς διάρκειας πάνω από 5 ημερών έρχεται στον τόπο μας και παράγεται από ελληνική βιομηχανία και έρχεται και από το εξωτερικό. Δεν είναι φθηνότερο από το ελληνικό, γιατί έχει και ένα γιγάντιο κόστος μεταφοράς να έρθει από τη Γερμανία, ή όπως είπατε κι εσείς, από την Ολλανδία.
Δημοσιογράφος: Τελικώς τι θα γίνει; Το δικό σας θα περάσει;
Υπουργός: Δεν είναι θέμα ούτε δικό μου, ούτε δικό του. Δεν είναι έτσι.
Δημοσιογράφος: Πού έχετε καταλήξει; Γιατί ξέρω ότι συζητάτε μεταξύ σας.
Υπουργός: Βεβαίως έχουμε συζητήσει και θα ξανασυζητήσουμε. Πιστεύω ότι εξηγώντας τα κι αυτά στον ΟΟΣΑ, θα καταλάβουν ότι με τα τεκμήρια που παρουσιάζουμε, το να πούμε ναι, δεχόμαστε από τα 100 πράγματα που λέτε τα 95, αλλά δεν μπορούμε να δεχτούμε αυτό γι’ αυτούς τους λόγους. Κι αυτοί δεν είναι παράλογοι και να πουν «όχι σώνει και καλά θα το κάνουμε». 
Δημοσιογράφος: Αντιλαμβάνομαι ότι πιέζουν γιατί θέλουν να φέρουν το δικό τους γάλα εδώ. 
Υπουργός: Κατανοητό δεν είναι; Και ο Ολλανδός θα ήθελε να πουλήσει, και ο Γερμανός και ο Πολωνός. Από την άλλη μεριά όμως εδώ τώρα θίγεται ένα θέμα, όπου κι εμείς δεν θα θέλαμε να υποστηρίξουμε τη δική μας ντόπια κτηνοτροφία; Λέμε είμαστε ελλειμματικοί. Έχουμε εξαιρετικής ποιότητας γάλα, παράγουμε απ’ αυτά τα γάλατα εξαιρετικά τυριά, η φέτα μας είναι «φρεγάτα». Λέμε ότι δεν πρέπει να υποστηρίξουμε. Έχουμε μεγάλα προβλήματα ανεργίας. Κάνουμε αγώνα να στρέψουμε την προσοχή ενός νέου και να πούμε, ότι υπάρχει μια δυνατότητα να απασχοληθεί στη γεωργία, στην κτηνοτροφία, στη μεταποίηση κλπ. Επομένως, πρέπει να πάρουμε υπόψη μας κι αυτές τις συνθήκες που επικρατούν αυτή την ώρα στον τόπο μας για να μην πούμε τώρα για ένα δυο λεπτά κάνουμε μια μακροχρόνια ζημιά στον παραγωγικό ιστό του τόπου, γιατί εδώ μιλάμε για πραγματική παραγωγή. Μιλάμε για μια ανάπτυξη που στηρίζεται στην παραγωγή.

Για τους ελέγχους από τον ΕΦΕΤ και την ποιότητα των αγροτικών προϊόντων
Υπουργός: Το νομοσχέδιο που συζητιέται στη Βουλή έρχεται να δείξει πώς αυτοί οι μηχανισμοί των ελέγχων ενοποιούνται, επειδή σας θυμίζω ότι ο ΕΦΕΤ ο ενιαίος φορέας ελέγχου τροφίμων ήταν εκτός του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και τώρα επανήλθε. Άρα λοιπόν το Υπουργείο είχε τον έλεγχο στο πρωτογενές κομμάτι, αν δηλαδή ένα σταφύλι γίνει επιτραπέζιο δεν πάει να μεταποιηθεί, άρα δεν περνάει από τη μεταποιητική βιομηχανία για να γίνει κρασί, αν πάει στη βιομηχανία θα το ελέγξει ο ΕΦΕΤ στο εργοστάσιο. Σας θυμίζω ο ΕΦΕΤ είχε φτιαχτεί στο Υπουργείο Ανάπτυξης, το παλιό Βιομηχανίας. 
Δεύτερον, επειδή εμάς είναι πολιτική μας αυτό, ήταν στρατηγική επιλογή από την πρώτη στιγμή και το είπα και στο Βερολίνο ότι οι μικρές χώρες δεν έχουν να παίξουν ανταγωνιστικά σε commodity marketing, δηλαδή σε γιγάντια ποσά ενός προϊόντος σόγια και λοιπά, που ταιριάζουν σε γιγάντιες χώρες, εμάς όμως μας ταιριάζει αυτό που κι εσείς επισημαίνετε και μάλιστα όλη η Ευρώπη τώρα κάνει μια τέτοια στροφή με πρότυπο την Ελλάδα, δηλαδή τι; Δεν καθιερώσαμε για τον ίδιο σκοπό τρία τέτοια σήματα ποιότητας; Του λες πάρε το είναι σήμα ΠΟΠ, πάρε το άλλο που έχει γεωγραφική ένδειξη, παράγεται για παράδειγμα στη Σαντορίνη αυτό, πάρτο είναι βιολογικό. Εκεί είναι ο ρόλος του κράτους να το σιγουρέψει ότι αν κάποιος παίρνει αυτό το φασόλι ή παίρνει αυτό το τυρί, να είναι πραγματικό. 
Όταν παίζεις με την ποιότητα ενός προϊόντος, δε σε συμφέρει να πεις ότι ξέρεις κι αν κάνει 100 ας πούμε το στρέμμα δεν έχει νόημα να ρίξω ένα φάρμακο ή λίγο λίπασμα παραπάνω να το κάνω 110, όταν η αξία αυτού του προϊόντος δεν είναι η διαφορά μεταξύ 100 ή 110, όσο είναι η αξία του προϊόντος αυτή καθεαυτή. Δηλαδή γιατί είναι νόστιμη η φάβα της Σαντορίνης; Γιατί το έδαφός της είναι ξηροθερμικό, είναι ηφαιστιογενές, είναι σκόνη από το παλιό ηφαίστειο της Σαντορίνης κι έχει όλα τα ιχνοστοιχεία, γι’ αυτό είναι και νόστιμη. 
Εδώ έρχεται και ο ρόλος της επιστήμης και της ιχνηλασιμότητας, όπου μπορεί πλέον, εμείς τα κάναμε όλα αυτά, δηλαδή μπορείς σήμερα να το δείξεις με το DNA, κοίταξε να δεις, αυτό δεν έχει καμιά σχέση με το DNA της φάβας Σαντορίνης. Η Ευρώπη φέρνει τώρα τρία ακόμα τέτοια σήματα ποιότητας, δηλαδή το σήμα με τα παραδοσιακά προϊόντα, τη νησιώτική παραγωγή και την ορεινή. Αυτά δέστε τι σημασία θα έχουν στην Ελλάδα, γιατί βάζει ένα σήμα παραδοσιακού προϊόντος, τι σηματοδοτεί αυτή η απόφαση; Λέει ότι αν ένα προϊόν το έτρωγαν εδώ στην Ελλάδα, ας το πούμε το τυρί, εμείς κάνουμε τυρί εδώ από τον Πολύφημο από τον Κύκλωπα, θυμάστε με το τυρί και τον Οδυσσέα που έτρωγαν εκεί μέχρι να έρθει ο Κύκλωπας. Λέει ότι αν αυτοί το έτρωγαν αυτό το προϊόν δυο χιλιάδες χρόνια για παράδειγμα και δεν πέθαναν, σημαίνει ότι το προϊόν αυτό είναι προσαρμοσμένο στον τόπο, είναι ασφαλές για τον καταναλωτή, αυτό είναι μια σφραγίδα εμπιστοσύνης σε σχέση με ένα έλεγχο που περνάει ένα πιο πρόσφατο νεοφανές όπως λέγεται τρόφιμο σε χίλιους δυο χιλιάδες ή πέντε χιλιάδες ανθρώπους. Να λοιπόν που υπάρχουν τρόποι.

Για τα farmers markets και τα πολυλειτουργικά αγροκτήματα
Υπουργός: Γι’ αυτό τώρα, στο νομοσχέδιο που περνάμε από τη Βουλή και πιστεύω ότι τη Δευτέρα θα ολοκληρωθεί η διαδικασία, κάναμε τις λεγόμενες αγορές παραγωγών, όπου προσπαθούμε να κτίσουμε την τοπική εμπιστοσύνη ανάμεσα στον αγρότη-παραγωγό και την άμεση διάθεσή του κατευθείαν στον καταναλωτή. 
Στις λαϊκές ισχύει εν μέρει, αλλά στις λαϊκές κάποιος φεύγει σήμερα από αυτή τη λαϊκή, την άλλη μέρα έχει αλλού λαϊκή και ούτω καθεξής. Εμείς θέλουμε να δώσουμε περισσότερο αυτή την έννοια της εντοπιότητας και μάλιστα στο επόμενο βήμα, εγώ το έζησα αυτό το εργαλείο στην Αμερική, στο επόμενο βήμα θα πει ο παραγωγός κοίταξε να δεις, εγώ έρχομαι κάθε Σάββατο εδώ για παράδειγμα, αλλά το αγρόκτημά μου είναι εδώ στη Νέα Αμισό έλα αν θέλεις τις υπόλοιπες μέρες, όποια μέρα θέλεις, εγώ εκεί παράγω ντομάτες. 
Δημοσιογράφος: Να μαζέψεις εσύ τις ντομάτες μόνος σου. 
Υπουργός: Και μάλιστα το τρίτο βήμα είναι αυτό που είπατε, όταν το κόστος συγκομιδής, πάρτε τα κεράσια για παράδειγμα, τις φράουλες για παράδειγμα, όπου το κόστος μιας συγκομιδής είναι υψηλό. 
Για φανταστείτε, να πάρεις την οικογένειά σου και τα παιδιά σου και να πεις πάμε αυτό το Σαββατοκύριακο, θα κάνουμε αυτό το πράγμα και θα μας έρθει το κεράσι στο εν τρίτο του κόστους, γιατί το κόστος συγκομιδής θα είναι τα δικά μας χέρια. 
Και γι’ αυτό ένας άλλος θεσμός που δημιουργείται, όλοι το ζητάγανε αυτό, δέστε πως αναπτύχθηκε η Τοσκάνη ή το Μπορντό στη Γαλλία, είναι τα λεγόμενα πολυλειτουργικά αγροκτήματα. Αλλάζουμε το θεσμό του παραγωγού, δηλαδή κάνω κάτι, το δίνω στον έμπορο ή το πουλάω. Όχι, κάνω κάτι και λέω ελάτε να το δείτε, ελάτε να εκπαιδεύσω, ελάτε να εξοικειώσω τα παιδιά με αυτό το κάτι, για να δουν πώς παράγεται αυτό, με τι προσπάθεια. Αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία, η κοινωνία να εξοικειωθεί με το παραγωγικό γίγνεσθαι, τη φρεσκάδα που τονίσατε, την εμπιστοσύνη ανάμεσα στον έναν και στον άλλον. Για φαντάσου τώρα ο Χιώτης να έχει ένα αγρόκτημα και μια φορά να τον πουλήσει τον Τσαυτάρη γιατί του έδωσε κάτι σάπιο. Δεν του πάει αυτού του αγρότη να πουλήσει το μεράκι του.

Για τις «ελληνοποιήσεις» των αγροτικών προϊόντων και την τήρηση βιβλίων εσόδων και εξόδων για τους αγρότες
Δημοσιογράφος: Παίρνουν φασόλια Πρεσπών και τα ανακατεύουν με φασόλια από το Ιράν για να αυγατίσουν την παραγωγή τους. 
Υπουργός: Εδώ είμαστε να το ελέγξουμε, γι’ αυτό τώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση επιβάλλουμε την ιχνηλασιμότητα. Δέστε τώρα πως λύνεται αυτό με τα βιβλία εσόδων-εξόδων, που είναι ένα θέμα, το αναφέρατε κι εσείς κι είναι ένα θέμα των αγροτών. Τι γινόταν μέχρι τώρα; Ο Τσαυτάρης παρήγαγε ας το πούμε 10 τόνους φασόλια στις Πρέσπες, πολύ εξαιρετικά, πήγαινε ένας έμπορος και του έλεγε κοίταξε να δεις, βάλε στο τιμολόγιο ότι πούλησες 100, εσύ τι κέρδος θα έχεις; Πρώτον θα πάρεις ΦΠΑ πίσω όταν θα πας στην Εφορία για την επιστροφή του ΦΠΑ και θα πεις κοίταξε, πούλησα 100 χιλιάδες ας πούμε, δώστε μου 13% ή 17% επιστροφή. Ωραία. Γιατί το τιμολόγιο μετά το πετούσε, δεν υπήρχαν βιβλία εσόδων-εξόδων. Τι κέρδιζε ο έμπορος; Για να το βάλουμε κάτω αυτό, για φανταστείτε το Χιώτη να γράψει ότι ναι πούλησα 100 τόνους φασόλια και να πάει στα βιβλία εσόδων-εξόδων και να δείξει αυτό το εισόδημα, για να δούμε πόσο είναι και να φορολογηθείς γι΄ αυτά τα 100 έξτρα χιλιάρικα, να δούμε θα το κάνεις εύκολα; Λοιπόν θα καθαρίσει αυτή η κατάσταση. Προσπαθούμε να κάνουμε νοικοκύρεμα.
Είναι προς το συμφέρον όλων κι εγώ είπα είναι ένα νέο μέτρο, είναι ένα νέο εργαλείο, αν δούμε τα θετικά θα το δούμε πως θα το φτιάξουμε καλύτερο, αλλά απριόρι εκ των προτέρων να μην πούμε είναι δύσκολο, δε θα το κάνουμε ποτέ.
Το παραπάνω ισχύει και για την τιμή. Πολύ εύκολο είναι να πει στον Παπαδόπουλο ο έμπορας κοίταξε να δεις, 1 ευρώ την παίρνω την πατάτα, γράψε ότι την αγόρασα 3. Τι χάνεις εσύ, θα πάρεις περισσότερο ΦΠΑ. Πάει με το τιμολόγιο αυτός στην αγορά και λέει κοιτάξτε, εγώ 3 το αγόρασα, 4 θα το πουλήσω. Και λέει ο άλλος που δεν τα πούλησε 3, λέει εγώ πουλάω 1 και φτάνουν στην αγορά 4. Μα δεν είναι έτσι, ο γείτονάς σου το έκανε αυτό, του έδωσε την ευκαιρία. Δεν πρέπει αυτό να σταματήσει; Εσείς δεν είπατε σταματάμε αυτό το πράγμα; Εγώ βγάζω την ψυχή μου, γιατί λέω ότι τραβάμε προς τα μπρος και το βλέμμα μας συνεχώς είναι πίσω κι εκεί τα κάνουμε τα προβλήματα.

Για το Μητρώο Εμπόρων Αγροτικών Προϊόντων
Δημοσιογράφος: Έχουν έρθει συμπτωματικά τέσσερα μηνύματα όλα για το πορτοκάλι. Λέει «έμπορος δεν έχει πληρώσει από το 2011 τα πορτοκάλια στους αγρότες», «το σύστημα πώλησης των πορτοκαλιών είναι σαθρό εδώ και χρόνια» λέει ένας άλλος ακροατής.
Υπουργός: Θα το λύσουμε τώρα αυτό κατευθείαν γιατί είναι πολύ σημαντικό και μάλιστα μέσα στο Νομοσχέδιο μας είναι και αυτό. Τι γινόταν; Πήγαινε ο Τσαυτάρης και το έπαιζε έμπορος. Πήγαινε στον αγρότη του φόρτωνε ένα φορτηγό, του έλεγε «θα τα πουλήσω και θα ‘ρθω να σου δώσω τα λεφτά» ή του έδινε και μια επιταγή, θυμηθείτε τις ιστορίες των επιταγών χωρίς αντίκρισμα. Και περίμεναν οι άνθρωποι να πληρωθούν. Έφταναν οι ώρες να ξανακαλλιεργήσουν και ακόμη δεν είχαν πάρει τα λεφτά τους.
Τώρα θεσμοθετούμε το Μητρώο εμπόρων αγροτικών προϊόντων. Μαζί με το ΓΕΜΗ των άλλων εμπόρων κάνουμε ένα ΚΛΑΔΗ και του λέμε «Χιώτη, θες να αγοράζεις αγροτικά προϊόντα; Και πραγματικά θες να τα πάρεις σήμερα να πας να τα πουλήσεις και να φέρεις τα λεφτά; Εγγύηση δύο ειδών: ή δεν έχεις κτήματα και σπίτια τα οποία μπορείς να βάλεις εγγύηση και να τελειώνουμε, ή θα βάλεις μια μεγάλη εγγυητική επιστολή της Τράπεζας».
Όταν θα γραφτεί στο Μητρώο για να πάρει αριθμό Μητρώου, θα πει «να τη η εγγυητική επιστολή» ή «να το σπίτι μου και το συμβόλαιο αν δεν τα πληρώσω σε ένα μήνα, πάρτε το σπίτι μου». Και να δεις πως τελειώνουν τα πάντα.

Για τη συμμετοχή στην International Green Week και στο Παγκόσμιο Φόρουμ για τα Τρόφιμα GFFA, στο Βερολίνο
Δημοσιογράφος: Βρεθήκατε πριν από λίγες μέρες στη Γερμανία.
Υπουργός: Στη Γερμανία πήγα για δυο λόγους. Στο πλαίσιο της μεγάλης διεθνούς έκθεσης «Πράσινη Εβδομάδα» (International Green Week). Είχαμε την ευκαιρία να παρουσιάσουμε Έλληνες παραγωγούς και μεταποιητές και τα ποιοτικά ελληνικά προϊόντα. Ήταν καλό που πήγα γιατί η παρουσία μου έφερε και αρκετή διαφήμιση, δηλαδή αρκετές τηλεοράσεις, ένεκα και της Προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επισκέφθηκε το ελληνικό περίπτερο ο νέος Υπουργός Γεωργίας της Γερμανίας, ο Υπουργός Γεωργίας της Βαυαρίας, της Γαλλίας κ.ά. Και με τον τρόπο αυτό προσπαθήσαμε να βοηθήσουμε τους ανθρώπους. Και το δεύτερο όμως που έγινε, ήταν μια πολύ μεγάλη εκδήλωση που οργάνωσε η Γερμανία με την παρουσία 70 Υπουργών Γεωργίας απ’ όλο τον κόσμο, με συμμετοχή ακροατηρίου 2.000 ατόμων. Στο πάνελ συζητήσαμε θέματα επάρκειας τροφίμων, των επιπτώσεων που θα έχουν οι κλιματικές αλλαγές κλπ.. 
Στο πάνελ είχαν, τώρα δεν θέλω να περιαυτολογώ, αλλά πρέπει να το πω γιατί για τη χώρα μας που είναι μια μικρή σχετικά γεωργική χώρα, είναι τιμητικό. Συμμετείχαν οι πρόεδροι δυο μεγάλων ιδιωτικών εταιρειών, εφοδίων, σπόρων και φαρμάκων, ο πρόεδρος του Rockefeller Foundation που τώρα διευθύνει το Ίδρυμα Μελίντα και Μπιλ Γκέιτς και ασχολούνται με τα θέματα της επισιτιστικής επάρκειας, μια καθηγήτρια από το εξωτερικό, ιρανικής καταγωγής που ηγείται μιας μεγάλης μη κυβερνητικής οργάνωσης, πού πάει δηλαδή η βιολογική παραγωγή και θεωρώ ότι ήταν μεγάλη τιμή και για εμένα που κάλεσαν και τον Έλληνα υπουργό Γεωργίας να πει τις απόψεις του για τα θέματα αυτά. 
Η διαπίστωση είναι ότι πλέον τρέχουμε πίσω από τις εξελίξεις ως προς την παραγωγή των τροφίμων. Δηλαδή μας ξεπερνάει, μάλιστα σε ορισμένες περιοχές, η δημογραφική έκρηξη και γι’ αυτό αρχίζουν και δημιουργούνται μεγάλα προβλήματα επάρκειας.
Δεύτερον. Αυτό θα χειροτερεύσει γιατί μειώνονται ακόμη περισσότερο οι εισροές που θα μας βοηθούσαν να παράξουμε περισσότερα τρόφιμα, δηλαδή υπάρχει λιγότερο νερό, λιγότερο και πιο υποβαθμισμένο έδαφος, ακριβότερη ενέργεια και από την άλλη μεριά διογκώνεται επιθετικά πλέον η δημογραφική έκρηξη.
Και το τρίτο, οι επερχόμενες κλιματικές αλλαγές θα κάνουν ακόμη δυσκολότερη τη δουλειά μας. Γι’ αυτό και είπαν ότι πρέπει όλοι να το συνειδητοποιήσουμε αυτό και να κάνουμε τρία πράγματα. Πρώτον, να σταματήσουμε τη σπατάλη τροφίμων στο δυτικό κόσμο, όσο κι αν ακούγεται παράξενο, σχεδόν το 1/3 των τροφίμων που παράγουμε και τα παίρνουμε στο σπίτι μας, στο εστιατόριο κλπ., τα πετάμε για σκουπίδια. Αυτό είναι τραγικό.
Το δεύτερο είναι να ετοιμαστούμε γρήγορα για τις επερχόμενες κλιματικές αλλαγές, που σημαίνει σπόροι ανθεκτικοί στην ξηρασία. Ένας σπόρος που μπορεί να τον βελτιώσεις. Δεν είχαμε φάρμακα πάντοτε, είχαμε ντόπιες ποικιλίες που μπορεί να μην απέδιδαν 300 κιλά και την άφησε ο γεωργός γιατί απέδιδε 200 ή 250, αν όμως αυτό το κατάφερνε χωρίς πολύ νερό και χωρίς πολύ φάρμακο, γιατί τότε δεν υπήρχε, ή να μπούμε σε τεχνικές. 
Αυτό τόνισα κι εγώ. Να περάσουμε σε τεχνολογίες, όπως για παράδειγμα η αμειψισπορά, η εναλλαγή των καλλιεργειών, η χρησιμοποίηση ψυχανθών φυτών που εδώ είχαμε πει και για το πρασίνισμα της κοινής αγροτικής πολιτικής, παίρνουν μόνες τους λίπασμα από την ατμόσφαιρα, στις πολυετείς καλλιέργειες που δεν χρειάζεται να οργώνονται συχνά. Αυτοί είναι οι τρόποι που μπορούν επιτοπίως οι άνθρωποι, παρά το ότι δεν θα έχουν πολύ φάρμακο, ή νερό, να τα καταφέρνουν. Κι εκεί βέβαια όλοι τόνισαν και την ευθύνη των περισσότερων ανεπτυγμένων χωρών όχι να στέλνουμε βοήθεια, μερικά τρόφιμα, όσο θα έχει σημασία να στέλνουμε και να βοηθήσουμε τη ντόπια παραγωγή γιατί αυτό θα έχει πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα.