Προδικαστικό ερώτημα C-386/18, Coöperatieve Producentenorganisatie en Beheersgroep Texel
Κοινή αλιευτική πολιτική – Κανονισμοί (ΕΕ) 1303/2013, 1379/2013 και 508/2014 – Οργανώσεις παραγωγών προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας – Σχέδια παραγωγής και εμπορίας – Χρηματοδοτική στήριξη για την κατάρτιση και την υλοποίηση των σχεδίων αυτών – Όροι επιλεξιμότητας των δαπανών – Διακριτική ευχέρεια των κρατών μελών – Έλλειψη δυνατότητας, κατά το εθνικό δίκαιο, προς υποβολή αίτησης στήριξης
Με το προδικαστικό ερώτημα C-386/18, το College van Beroep voor het bedrijfsleven (Κάτω Χώρες) έθεσε ζητήματα σχετικά με την ερμηνεία άρθρου 28 του κανονισμού (ΕΕ) 1379/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίο, για την κοινή οργάνωση των αγορών των προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας (κανονισμός ΚΟΑ), του άρθρου 65, παράγραφος 6, του κανονισμού (ΕΕ) 1303/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, περί καθορισμού κοινών διατάξεων για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, το Ταμείο Συνοχής κ.λπ. (εφεξής κανονισμός ΚΣΠ) και του άρθρου 66, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 508/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας (εφεξής κανονισμός ΕΤΘΑ). Ειδικότερα, τέθηκε το ζήτημα εάν, το άρθρο 66, παράγραφος 1, του κανονισμού ΕΤΘΑ έχει την έννοια ότι δεν επιτρέπει σε κράτος μέλος να απορρίπτει αίτηση επιχορήγησης υποβληθείσα από οργάνωση παραγωγών σχετικά με τις δαπάνες που πραγματοποίησε για την κατάρτιση και υλοποίηση σχεδίου παραγωγής και εμπορίας, με την αιτιολογία ότι, κατά την ημερομηνία υποβολής της αίτησης, το κράτος αυτό δεν είχε ακόμη προβλέψει, στην εσωτερική έννομη τάξη του, τη δυνατότητα εξέτασης μιας τέτοιας αίτησης. Περαιτέρω το εθνικό δικαστήριο ζήτησε να διευκρινιστεί αν το ως άνω άρθρο του κανονισμού ΕΤΘΑ παρέχει απευθείας στις οργανώσεις παραγωγών, όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, δικαίωμα χρηματοδοτικής στήριξης στο πλαίσιο του ΕΤΘΑ για τις δαπάνες που πραγματοποίησαν για την κατάρτιση και υλοποίηση σχεδίου παραγωγής και εμπορίας. Τέλος, το εθνικό δικαστήριο υπέβαλε ερώτημα σχετικά με το αν το άρθρο 65, παράγραφος 6, του κανονισμού ΚΣΠ επιτρέπει την παροχή επιχορήγησης στο πλαίσιο του ΕΤΘΑ για την κατάρτιση και υλοποίηση σχεδίου παραγωγής και εμπορίας σε περίπτωση που η αίτηση επιχορήγησης υποβλήθηκε κατόπιν της κατάρτισης και της υλοποίησης του σχεδίου.
Με απόφασή του της 19ης Δεκεμβρίου 2019 (EU:C:2019:1122) το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης έκρινε ότι :
«Το άρθρο 66, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 508/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, …, έχει την έννοια ότι δεν επιτρέπει σε κράτος μέλος να απορρίπτει αίτηση επιχορήγησης υποβληθείσα από οργάνωση παραγωγών σχετικά με τις δαπάνες που αυτή πραγματοποίησε για την κατάρτιση και υλοποίηση σχεδίου παραγωγής και εμπορίας, με την αιτιολογία ότι, κατά την ημερομηνία υποβολής της αίτησης, το κράτος αυτό δεν είχε ακόμη προβλέψει, στην εσωτερική έννομη τάξη του, τη δυνατότητα εξέτασης μιας τέτοιας αίτησης.
-Το άρθρο 66, παράγραφος 1, του κανονισμού 508/2014 έχει την έννοια ότι δεν παρέχει απευθείας στις οργανώσεις παραγωγών προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας δικαίωμα χρηματοδοτικής στήριξης στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Ταμείου Θάλασσας και Αλιείας για τις δαπάνες που πραγματοποίησαν για την κατάρτιση και υλοποίηση σχεδίου παραγωγής και εμπορίας.
-Το άρθρο 65, παράγραφος 6, του κανονισμού (ΕΕ) 1303/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, …, έχει την έννοια ότι επιτρέπει την παροχή επιχορήγησης στο πλαίσιο του ΕΤΘΑ για την κατάρτιση και υλοποίηση σχεδίου παραγωγής και εμπορίας σε περίπτωση που η αίτηση επιχορήγησης υποβλήθηκε κατόπιν της κατάρτισης και της υλοποίησης του σχεδίου αυτού».
Το σύνολο του κειμένου της απόφασης έχει δημοσιευθεί στο δικτυακό χώρο του Δικαστηρίου στην ακόλουθη διεύθυνση : https://curia.europa.eu/juris/document/document.jsf?text=&docid=221788&pageIndex=0&doclang=el&mode=lst&dir=&occ=first&part=1&cid=6133907
