ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ & ΤΡΟΦΙΜΩΝ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
Αθήνα, 27 Φεβρουαρίου 2013
Ομιλία
Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Καθηγητή Αθανάσιου Τσαυτάρη, στην Ολομέλεια της Βουλής, στο πλαίσιο συζήτησης προ Ημερησίας Διατάξεως, με πρωτοβουλία του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ και Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κ. Αλέξη Τσίπρα σε επίπεδο Αρχηγών Kομμάτων, με θέμα τα προβλήματα του αγροτικού κόσμου
- Ας μην καταστροφολογούμε λέγοντας ότι δεν παράγουμε τίποτα. Είναι λάθος.
- Παράγουμε το 140% των αναγκών μας σε εξαιρετικής ποιότητας σκληρό σιτάρι.
- Είμαστε 1η δύναμη στην Ευρώπη, τόσο στην παραγωγή όσο και στην ποιότητα παραγωγής βαμβακιού.
- Παράγουμε στις ιχθυοκαλλιέργειες μας, τσιπούρες και λαβράκια αξίας 800εκατομμυρίων ευρώ, εκ των οποίων 400 εκατομμύρια εξάγονται. - Τα εργαλεία ανάπτυξης της νέας ΚΑΠ, είναι εκεί και είναι μία μεγάλη ευκαιρία να πιάσουν τόπο.
- Μπορούμε να κάνουμε πραγματικά τη γεωργία πυλώνα ανάπτυξης του τόπου και άμεσα.
- Πρέπει να συνεννοηθούμε. Όμως η συνεννόηση θέλει βούληση ακρίβεια, ακεραιότητα της πληροφορίας, αυστηρά, ακριβή δεδομένα, γιατί αλλιώς δεν θα συνεννοηθούμε. Δεν μπορεί να καταστροφολογούμε.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας του Υπουργού.
«Κύριε Πρωθυπουργέ,
Αγαπητοί Αρχηγοί,
κυρίες και κύριοι Βουλευτές,
η σημερινή συζήτηση στη Βουλή για την ελληνική γεωργία, όσο και αν ακούγεται παράξενο και με τις οξύτητες που ακούστηκαν, μας δίνει μια ευκαιρία συνεννόησης στα θέματα του αγροτικού τομέα, τόσο στο σχεδιασμό όσο και στο μέλλον που προδιαγράφεται σε έναν τομέα κρίσιμο για τη χώρα μας, όπως είναι ο πρωτογενής.
Χαίρομαι που όλες οι πτέρυγες ουσιαστικά συμφώνησαν ότι η γεωργία ήταν και μπορεί να ξαναγίνει πυλώνας ανάπτυξης αυτού του τόπου και ειδικά σε αυτή τη δύσκολη οικονομική συγκυρία, μπορεί να γίνει άμεσα πυλώνας ανάπτυξης του τόπου.
Η κοινωνία μας συνεχώς αυξάνει τις απαιτήσεις της από τη γεωργία. Ζητούσε για χρόνια να παράξει ψωμί, να χορτάσει δηλαδή τρόφιμα τον άνθρωπο, ζωοτροφές για τα ζώα. Ζητούσε να παράξουμε λουλούδια για την αναψυχή του, να παράξουμε αρώματα και φαρμακευτικά προϊόντα. Τελευταία, απαιτεί να παράξουμε βιοκαύσιμα. Μάλιστα, για ορισμένες κατηγορίες απαιτήσεων, όπως είναι αυτές των τροφίμων, μας ζητά τα επόμενα δεκαπέντε χρόνια να διπλασιάσουμε την παραγωγή τροφίμων και στα επόμενα πενήντα να την τετραπλασιάσουμε, ενώ συνεχώς σαν κοινωνία συρρικνώνουμε τους πόρους της γεωργικής παραγωγής.
Θέλω να πιστεύω ότι αυτές είναι οι αιτίες που έκαναν και την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση να αλλάξει την πολιτική της έναντι της γεωργικής παραγωγής. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως σωστά επισημάνατε, οδήγησε σε σημαντικές στρεβλώσεις και συρρικνώσεις τη γεωργική παραγωγή της Ευρώπης, γιατί πίστευε ως πλούσια Ήπειρος ότι θα μπορούσε πραγματικά από άλλα μέρη, όπου οι συντελεστές παραγωγής είναι υψηλότεροι – φανταστείτε τη γονιμότητα των βραζιλιάνικων εδαφών λόγω των νερών, όταν είναι πρόσφατα ουσιαστικά εκχερσωθέντα δάση - να βρει φθηνότερα τέτοια αγαθά και τρόφιμα. Έκανε λάθος, όμως, γιατί δεν υπολόγισε σωστά ούτε τη δημογραφική έκρηξη ούτε και τη γιγάντια απαίτηση σε τρόφιμα δύο γιγάντιων χωρών, όπως είναι η Κίνα και η Ινδία, που από μόνες τους μαζεύουν το 1/3 περίπου των ψυχών σ’ αυτόν τον πλανήτη και έχουν τεράστιες απαιτήσεις σε τρόφιμα.
Άρα, λοιπόν, έχοντας πει αυτά, διαφαίνεται ότι όποιος καταπιάνεται με τη γεωργία και μπορεί να εξασφαλίσει αυτά τα αγαθά για την ανθρωπότητα, πρέπει ουσιαστικά το μέλλον του να είναι λαμπρό και είναι λαμπρό.
Η συνεννόηση, όμως, απαιτεί ορισμένες βασικές προϋποθέσεις. Θέλει βούληση και φυσικά θέλει ακρίβεια, ακεραιότητα της πληροφορίας, αυστηρά, ακριβή δεδομένα γιατί αλλιώς δεν θα συνεννοηθούμε. Δεν μπορεί να καταστροφολογούμε. Δεν μπορεί να λέμε ανακρίβειες.
Πότε, κύριε Αρχηγέ της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, σπέρνουν οι γεωργοί τα χωράφια στη χώρα μας, που λέτε ότι τα εγκαταλείπουν; Στη χώρα μας έχουμε το 73% των καλλιεργήσιμων ξηρικών εκτάσεων να σπέρνονται τον Σεπτέμβριο, τον Οκτώβριο τα γνωστά σιτηρά και δευτερευόντως τα όσπρια που έχουν ουσιαστικά εγκαταλειφθεί. Δεν είδα κανέναν γεωργό το φθινόπωρο να αφήσει άσπαρτα χωράφια για σιτηρά.
Το υπόλοιπο 23% των εκτάσεων που είναι οι αρδευόμενες εκτάσεις στον τόπο μας, θα σπαρθούν τώρα, μόλις θα τελειώσουν οι βροχές και θα βάλουν τις ανοιξιάτικες καλλιέργειες. Σ’ αυτό το 23% των εκτάσεων, σας διαβεβαιώ, δεν θα μείνει ούτε σπιθαμή ακαλλιέργητης γης, γιατί στριμώχνονται σε αυτά να βάλουν είτε τεύτλα, είτε καλαμπόκια, είτε βαμβάκια, είτε ντομάτες, είτε ηλίανθους και δεν χωρούν σ’ αυτό το 23% των αρδευόμενων εκτάσεων. Πού βλέπετε τις εγκαταλελειμμένες εκτάσεις των εδαφών, ένεκα του κόστους;
Ακούστηκαν και άλλες ανακρίβειες. Για παράδειγμα, κάνατε συγκρίσεις ανόμοιων πραγμάτων, κυρία Παπαρήγα. Ο ευρωπαϊκός Βορράς έχει μεγάλη παραγωγική διαδικασία σε ό,τι αφορά στην εσταυλισμένη εντατική κτηνοτροφία. Γι’ αυτό και βλέπετε μικρό αριθμό κτηνοτρόφων να έχουν μεγάλες επιχειρήσεις. Γι’ αυτό και έχοντας το 4% έχουν τόσο μεγάλη παραγωγική διαδικασία.
Όμως, δεν συγκρίνονται με το δικό μας. Δεν είναι ο στόχος της δικιάς μας παραγωγικής διαδικασίας να πάμε το μοντέλο στο 4%. Ίσα-ίσα αγωνιζόμαστε, αυτό το ήδη στρεβλωμένο μοντέλο που έχουμε υπέρ της τόσο γιγάντιας φυτικής παραγωγικής διαδικασίας και της συρρικνωμένης κτηνοτροφίας, να το ισορροπήσουμε σε όφελος της κτηνοτροφίας και ιδιαίτερα των μεγάλων εισαγωγών κτηνοτροφικών προϊόντων και φυσικά σε όφελος των εξαιρετικής ποιότητας δικών μας κτηνοτροφικών προϊόντων, ιδιαίτερα της αιγοπροβατοτροφίας, τόσο σε κρέας όσο και σε γαλακτοκομικά προϊόντα, μια και αποτελούν τη βάση της φέτας και των κασεριών μας.
Άκουσα επίσης, άλλα παραδείγματα, ότι δεν παράγουμε τίποτα σε αυτό τον τόπο. Γιατί μειώνουμε από μόνοι μας αυτή τη σημασία της παραγωγής μας;
Λέω ότι μπορεί να έχουμε ελλείψεις σε συγκεκριμένα προϊόντα ή εποχιακές ελλείψεις σε άλλα προϊόντα. Δεν παράγουμε δώδεκα μήνες το χρόνο τα πάντα. Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι αναγκαστικά δεν παράγουμε τίποτα. Παράγουμε το 140% των αναγκών μας σε εξαιρετικής ποιότητας σκληρό σιτάρι, γιατί έχει υψηλές τιμές, καλύπτουμε 100% τις δικές μας ανάγκες και εξάγουμε με πολύ καλές τιμές αυτό το εξαιρετικής ποιότητας σκληρό στάρι στο εξωτερικό.
Είμαστε πρώτη δύναμη στην Ευρώπη, τόσο στην παραγωγή σαν ύψος παραγωγής, όσο και στην ποιότητα παραγωγής βαμβακιού. Και είπα και από αυτό το Βήμα γιατί συνήθως γίνεται διάκριση ανάμεσα στον πρωτογενή τομέα και στον τομέα της βιομηχανικής ανάπτυξης. Μα, σε αυτό το βαμβάκι της ποιότητας του ελληνικού βάμβακος στηρίχτηκε ο βιομηχανικός τομέας, τόσο στα εκκοκκιστήρια, όσο και στα κλωστοϋφαντουργεία και στα νηματουργεία.
Παράγουμε εξαιρετικής ποιότητας κριθάρια σε αυτά τα ξηρικά χωράφια, τόσο εξάστιχο κριθάρι που είναι ζωοτροφή και τροφή για τον άνθρωπο, όπως επίσης και δίστιχο κριθάρι για την μπύρα.
Λίγοι γνωρίζετε ότι μόνο μία πολυεθνική, που έφτιαχνε μέχρι τώρα συμβολαιακή παραγωγή για δίστιχο κριθάρι μπίρας, έκανε 30.000 τόνους και ζητά σήμερα σταδιακά να τους βοηθήσουν και να πάνε στους 50.000 τόνους. Γιατί; Διότι είναι εξαιρετικής ποιότητας το προϊόν που παράγουμε. Αντίστοιχα, 4.000 τόνους συμβολαιακή παραγωγή κάνει μια ελληνική βιομηχανία στη Ροδόπη και, όπως ακούσατε, και ένας τρίτος μπαίνει τώρα σε αυτήν την παραγωγική διαδικασία, πάλι στηριγμένος στο εξαιρετικής ποιότητας κριθάρι που είναι προϊόν των ξηρικών μας χωραφιών.
Είπε ο κύριος Πρωθυπουργός ότι μία πολυεθνική εταιρεία έρχεται για να αγοράσει τα εξαιρετικής ποιότητας καπνά μας, τα ανατολικού τύπου καπνά. Αγοράζει ήδη αρκετές χιλιάδες τόνους και ζητάει να πάει στους 13.500 τόνους, φτάνοντας ουσιαστικά το 50% της ελληνικής παραγωγής.
Δεν θέλω να απαριθμήσω και άλλα τέτοια παραδείγματα, με το λάδι, τα ροδάκινα, τις ντομάτες, το τυρί φέτα κ.λπ. ούτε να ξαναθυμίσω αυτό που ειπώθηκε και είπα και εγώ από αυτό το Βήμα για τις μεγάλες δυνατότητες που έχουν τα αρωματικά και φαρμακευτικά φυτά στον τόπο μας. Μόνον σήμερα και μόνον η χρήση της ρίγανης ή του ριγανέλαιου στη διατροφή των ζώων ως υποκατάστατο της χρήσης αντιβιοτικών ανέβασε δύο κλίμακες μεγέθους, την ανάγκη αυτού του προϊόντος διεθνώς.
Τι χαρακτηρίζει την επιτυχία όλων αυτών των παραδειγμάτων που ανέφερα; Πρώτον, η ποιότητά τους. Δεν είναι φθηνότερα προϊόντα. Είναι, όμως, ποιοτικά προϊόντα και γι’ αυτό τα προτιμούν όλοι. Είναι προϊόντα αυτής της γης, αυτού του περιβάλλοντος, αυτών των γεωργών, αυτής της παράδοσης.
Δεν θέλω να αδικήσω - μιας και μιλώ πολύ περισσότερο για τη γη - τα εξίσου ποιοτικά προϊόντα της θάλασσας. Είχα πει από αυτό το Βήμα για τις δυνατότητες που έχει η ιχθυοκαλλιέργεια της τσιπούρας και του λαβρακιού στις ιχθυοκαλλιέργειες του τόπου μας. Η χώρα μας παράγει αυτή τη στιγμή αγαθά από αυτές τις καλλιέργειες αξίας 800 εκατομμυρίων ευρώ, εκ των οποίων 400 εκατομμύρια εξάγονται. Παράγουμε 120.000 τόνους τέτοιων ψαριών.
Θέλω μόνο να σας δώσω δύο νούμερα, για να καταλάβετε τη δυνατότητα που έχουμε σε αυτόν τον τομέα. Πρώτον, γι’ αυτές τις εκτροφές οι Έλληνες ιχθυοπαραγωγοί αξιοποιούν μονάχα 7.000 στρέμματα από τη θάλασσα που έχουμε. Αντιλαμβάνομαι ότι τα προηγούμενα τριάντα χρόνια, όταν ξεκίνησε αυτή η διαδικασία στον τόπο μας, η τότε τεχνολογία, η τότε δυνατότητα προσέγγισης της θάλασσας ανάγκαζε αυτές τις δραστηριότητες να είναι κοντά στις ακτές, κοντά σε άλλες αναπτύξεις, μακριά από τα ρεύματα, που θα μπορούσαν να μεταφέρουν τυχόν μολύνσεις.
Όμως, η σημερινή τεχνολογία, η δυνατότητα πάκτωσης αυτών των κλωβών σε βαθύτερα στρώματα, μας δίνει τη δυνατότητα να διπλασιάσουμε αυτή την παραγωγική διαδικασία, δίνοντας άλλα 7.000 στρέμματα θάλασσας. Ξέρετε τι σημαίνει 7.000 στρέμματα θάλασσας; Είναι κάτι λιγότερο από το μισό της έκτασης του Αεροδρομίου «Ελευθέριος Βενιζέλος» που έχει καταλάβει έκταση περίπου 18.000 στρέμματα. Δεν ήταν οικολογική παρέμβαση αυτή όταν ξηλώσαμε όλο αυτόν τον κάμπο, να τον κάνουμε τσιμέντα, διαδρόμους, κτίρια;
Επομένως, γιατί δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε και να πάμε δύο και τρεις φορές επάνω; Η χώρα που μας ακολουθεί σε αυτή την παραγωγική διαδικασία είναι η Τουρκία που ανεβάζει ραγδαία την παραγωγική της διαδικασία, όχι γιατί η ίδια κάνει επενδύσεις, αλλά γιατί οι Έλληνες παραγωγοί βρίσκουν εκεί αποκούμπι στην ανάπτυξη των δραστηριοτήτων τους.
Θέλω να πιστεύω, ότι οι δυνατότητες στον πρωτογενή τομέα είναι εκεί. Σε σχέση με πολλές ανακρίβειες που ακούστηκαν σε ό,τι αφορά στη συρρίκνωση των δυνατοτήτων που προσφέρει η νέα ΚΑΠ, όπως ότι θα μειωθούν κατά 30% τα κονδύλια. Απ’ ό,τι είπα και από ό,τι ειπώθηκε ήδη και από τον Πρωθυπουργό, δεν συρρικνώνονται οι αριθμοί αυτοί. Τα εργαλεία αυτά, αν πραγματικά θέλουμε να τα χρησιμοποιήσουμε σαν εργαλεία ανάπτυξης, είναι εκεί και είναι μία μεγάλη ευκαιρία να πιάσουν τόπο και είναι μια μεγάλη ευκαιρία να κάνουμε πραγματικά τη γεωργία πυλώνα ανάπτυξης του τόπου.
Σας ευχαριστώ πολύ».