ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ & ΤΡΟΦΙΜΩΝ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
Αθήνα, 18 Ιουνίου 2018
Ομιλία
Αν. Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων,
Γιάννη Τσιρώνη, την Παρασκευή 15/6/18, στη συζήτησης επί της προτάσεως δυσπιστίας
κατά της Κυβέρνησης από την ΝΔ
Κυρίες και κύριοι,
Σήμερα αναμετρόμαστε με την ιστορία μας και επιτέλους πρέπει ο καθένας από εμάς σήμερα εδώ ό,τι κάνει και ό,τι λέει να είναι για να κοιτάει τα παιδιά του και τα εγγόνια του στα μάτια.
Και ξεκινάω κατ’ αρχάς με το όνομα της γειτονικής χώρας. Σήμερα που μιλάμε, λοιπόν, εκεί που μας οδήγησαν οι κυβερνήσεις σας, έχουμε μία χώρα με σύνθετη ονομασία -όχι erga omnes, μόνο για την εξωτερική χρήση για τον ΟΗΕ- η οποία λέγεται «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Και ρωτάω πάρα πολύ απλά: Πώς φτάσαμε εδώ; Και δεν θα γυρίσω στον εμφύλιο ούτε θα γυρίσω στον Μέγα Αλέξανδρο.
Με τον Κανονισμό, λοιπόν, 3567/1991 –είναι Κανονισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης- που κάποιος τον είχε ξεχάσει, τον οποίο υπέγραψε ο κ. Σαμαράς, σταματάνε οι εμπορικές σχέσεις το 1991 με την Γιουγκοσλαβία. Και λέει εδώ για το καθεστώς που θα εφαρμοστεί πλέον χωριστά και ανεξάρτητα με τις Δημοκρατίες της Βοσνίας Ερζεγοβίνης, της Κροατίας, της «Μακεδονίας» και της Σλοβενίας. Είναι πια οι Δημοκρατίες που γεννιούνται από τα συντρίμμια της πρώην Γιουγκοσλαβίας.
Αυτό εδώ, λοιπόν, το έχετε υπογράψει. Και μην μου πείτε ότι δεν είναι φρέσκο. Το καταθέτω στα Πρακτικά. Υπογράψατε, λοιπόν, στις αρχές Δεκεμβρίου του 1991 ότι κάνετε ανεξάρτητες εμπορικές σχέσεις με αυτό που σήμερα αναθεματίζετε.
Τότε ήσασταν στο «ΝΑΙ» σε όλα. Τότε, βέβαια, ό,τι έλεγε η Ευρωπαϊκή Ένωση, το υπογράφατε. Και δεν κοιτάξατε τις επιπτώσεις αυτού του κειμένου. Γιατί τότε έπρεπε η Ελλάδα να βάλει το βέτο και να πει ότι εδώ υπάρχει μια εκκρεμότητα από τον εμφύλιο, από το 1945, και να πει ότι όχι, αυτοί εδώ είναι κρατίδιο και δεν μπορούμε να έχουμε ανεξάρτητες εμπορικές σχέσεις.
Τότε διαμελίστηκε η Γιουγκοσλαβία και μετά από λίγα χρόνια είχαμε στα βόρεια σύνορα μας αυτό το οποίο σήμερα αναθεματίζετε αλλά δεν το παραδέχεστε, μία χώρα δηλαδή που ονομάζεται «Μακεδονία», σκέτο. Αυτό, λοιπόν, το έγκλημα του κ. Σαμαρά, που το αποδεχθήκατε, σήμερα το αρνείστε τελείως. Άκουσα την κ. Βούλτεψη και πολλούς άλλους. Άκουσα για τα διαδικαστικά, άκουσα για το ένα, για το άλλο. Θα μιλήσουμε γι’ αυτά.
Ρωτάω κάτι πολύ απλά: Τη σύνθετη ονομασία τη δέχεστε; Και αν τη δέχεστε, γιατί πάτε στα συλλαλητήρια; Γιατί αυτοί που πάνε στα συλλαλητήρια, αρνούνται τελείως τη διαπραγμάτευση με τη γειτονική χώρα.
Εσείς, λοιπόν, ως Νέα Δημοκρατία, ως Αξιωματική Αντιπολίτευση όταν εδώ πέρυσι ο Πρόεδρός σας, καλοκαίρι του 2017, έλεγε ότι εθνική θέση της χώρας είναι σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό μπροστά από τη λέξη Μακεδονία -τα λόγια του αναφέρω- πώς είναι δυνατό να μας λέτε αυτήν τη στιγμή ότι «πάμε στα συλλαλητήρια», που ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι εκεί πέρα παρέα με τον κ. Μπαρμπαρούση θα είναι και όσοι δεν θέλουν καθόλου τον όρο Μακεδονία. Αυτό φωνάζουν στα συλλαλητήρια. Το αποδέχεστε ή όχι; Δεν το λέτε, κρύβεστε πίσω από αυτό. Εκτός αν είσαστε μπλοφαδόροι, όπως είπε ο Αντιπρόεδρός σας. Είσαστε μπλοφαδόροι; Κοροϊδεύατε τότε; Κρυβόσασταν πίσω από τον Γκρουέφσκι δηλαδή; Θέλετε ή δεν θέλετε σύνθετη ονομασία;
Και πάμε τώρα στο σημαντικό ζήτημα της γλώσσας. Ακούσαμε ότι στον ΟΗΕ δεν έγινε δεκτή η μακεδονική γλώσσα, αλλά έγινε δεκτή η μεταγραφή στα λατινικά, πράγματι, των αλφαβήτων. Εκεί, όμως, υπάρχουν δύο αλφάβητα τα οποία έγιναν δεκτά εκείνη την ημέρα, το σερβοκροατικό κυριλλικό αλφάβητο και το μακεδονικό κυριλλικό αλφάβητο. Γιατί ξέρετε πολύ καλά ότι υπάρχει και βουλγάρικο κυριλλικό αλφάβητο και ρωσικό κυριλλικό αλφάβητο. Δεν είναι γενικά κυριλλικό αλφάβητο, όπως δεν είναι γενικά λατινικό αλφάβητο. Εκείνη την ημέρα, λοιπόν, το 1977 ήταν συγκεκριμένα δύο κυριλλικά αλφάβητα: το σερβοκροατικό και το μακεδονικό. Και ρωτάω: Πώς είναι δυνατό να υπάρχει μακεδονικό αλφάβητο χωρίς να υπάρχει μακεδονική γλώσσα;
Αλλά μετά μας είπατε και το άλλο απίστευτο: Ότι μόνο έξι γλώσσες, λέει, αναγνωρίζονται στον ΟΗΕ. Δηλαδή, αντιστοίχως, για να το καταλάβω, δεν αναγνωρίζεται ούτε η ελληνική γλώσσα ούτε η σερβική ούτε η ινδική ούτε η τουρκική ούτε καμία άλλη. Μπορούμε να σοβαρευτούμε λίγο; Αυτές είναι οι γλώσσες του ΟΗΕ, οι έξι που μεταφράζονται στα κείμενά του τα επίσημα ή όλες οι γλώσσες των εκατό ενενήντα τριών χωρών;
Άρα, υπάρχει μακεδονική γλώσσα, γιατί έχει το αλφάβητό της και δεν ήταν αθώα εκείνη η μέρα. Απλώς τότε δεν υπήρχε το πρόβλημα, αλλά επινοήθηκε τώρα πρόσφατα.
Και βέβαια εγώ να πάω μαζί σας και να πω ωραία είναι μια νοτιοσλαβική γλώσσα, που για πρώτη φορά αυτό γίνεται παραδεκτό. Γιατί μέχρι πριν από λίγο καιρό -μας το είπε ευκολάκι η κυρία Βούλτεψη «έλα τώρα ο Μέγας Αλέξανδρος, σιγά. Σιγά, τι έγινε;»- αυτό, όμως, φωνάζατε ότι ήταν το έγκλημα και γι’ αυτό δεν τα βρίσκατε. Τώρα ξαφνικά έγινε και ευκολάκι ο Μέγας Αλέξανδρος;
Εγώ ρωτάω, λοιπόν, αυτή η γλώσσα, που είναι σλαβική, τι είναι; Είναι βουλγαρική, ρώσικη, σερβοκροατική; Και εδώ προσέξτε πάρα πολύ καλά τι θα απαντήσετε, γιατί, αν πείτε βουλγαρική -γιατί τα άλλα δεν είναι και το ξέρετε- τότε παίζετε με άλλον επικίνδυνο εθνικισμό.
Και πάμε, λοιπόν, στην περίφημη μακεδονική εθνότητα. Θα πω ότι ο κ. Τζαβάρας αυτό που διάβασε του Σβορώνου να το θυμάται όταν μιλάμε για όλα τα έθνη και όχι όταν μιλάμε μόνο για το ελληνικό έθνος. Πολύ καλά το διάβασε. Αυτό, όμως, που λέει ο κ. Τζαβάρας, αν δεν το αναγνωρίζει στους γείτονές μας, τότε δεν είναι απλά με τον Σβορώνο και το πώς ορίζεται το έθνος, αλλά φοβάμαι καταντάει εθνικισμός, αν το αναγνωρίζουμε μόνο για τον εαυτό μας.
Άμα, όμως, εδώ μιλάμε για μακεδονικό έθνος, θα σας διαβάσω ένα κείμενο το οποίο μπορεί να το αναγνωρίσετε πολλοί. Λέει, λοιπόν, αυτό το κείμενο «Ήταν ένα κράμα όλων των βαλκανικών εθνοτήτων τότε η Μακεδονία. Έλληνες, Βούλγαροι, Ρουμούνοι, Σέρβοι, Αλβανοί, Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι ζούσαν φύρδην μίγδην κάτω από τον βαρύ ζυγό των Τούρκων. Η γλώσσα τους ήταν η ίδια, μακεδονίτικη, ένα κράμα και αυτή από σλάβικα και ελληνικά, ανακατεμένα με λέξεις τούρκικες.
Όπως και στα βυζαντινά χρόνια, οι πληθυσμοί ήταν ανακατωμένοι τόσο, που δύσκολα ξεχώριζες έναν Έλληνα από έναν Βούλγαρο, τις δύο φυλές που κυριαρχούσαν. Εθνική συνείδηση είχαν τη μακεδονική μονάχα». Την εθνική συνείδηση που πριν από λίγο μας είπε ο κ. Τζαβάρας.
«Όταν, όμως, οι Βούλγαροι κήρυξαν την εκκλησιαστική τους ανεξαρτησία, και αναγνωρίστηκε στην Κωνσταντινούπολη αρχηγός της βουλγαρικής εκκλησίας ο Έξαρχος αντί του Πατριάρχη, και όταν η Σύνοδος του 1872 κήρυξε σχισματικούς τους Βουλγάρους, χωρίστηκε η Μακεδονία σε Πατριαρχικούς Έλληνες και Εξαρχικούς Βούλγαρους, χωρίστηκαν και οι συντοπίτες, οι συγχωρίτες ακόμα και οι οικογένειες».
Αυτά δεν τα γράφει ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε οι Οικολόγοι Πράσινοι, που ανήκω εγώ, αλλά τα γράφει η Πηνελόπη Δέλτα για τη μακεδονίτικη γλώσσα και για τη μακεδονική εθνότητα.
Και θα σας διαβάσω και κάτι άλλο, το οποίο έχω πάρει από την Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, το βιβλίο του Παύλου Τσάμη «Μακεδονικός αγών». Το 1975 δημοσιεύθηκε. Λέει, λοιπόν, εδώ πέρα ο ίδιος ο Παύλος Μελάς -είναι από την τελευταία του έκθεση στο Υπουργείο Εξωτερικών- τα εξής: «Αμέσως λοιπόν χωρίς να αναμείνω όλους τους οδηγούς παραλαβών τον ένα εξ αυτών διηυθύνθην πρός το Λέχοβον και εκείθεν εις Πρεκοπάναν, όπου εφονεύθησαν αμέσως οι διαβόητοι Βούλγαροι ιερεύς και διδάσκαλος. Και οι δύο κατείχον σπουδαίαν εν τω Κομιτάτω θέσιν. Συγκαλέσας τους χωρικούς, ιδία τους δημογέροντας, συνέστησα εις αυτούς, πρώην ορθοδόξους, (διά της βίας αποσκιρτήσαντας) διά θερμοτάτης ομιλίας να επανέλθωσιν εις την ορθοδοξίαν. Τους ηρώτησα να μοί είπωσιν ελευθέρως εάν η συνείδησίς των είναι βουλγαρική και αι πεποιθήσεις των σχισματικαί,» Και οι άνθρωποι είπαν ότι δεν είναι Βούλγαροι και προθύμως θα ασπαστούν το Ορθόδοξον Πατριαρχείον».
Λέει παρακάτω ότι είχε βρει έναν νέο τριάντα πέντε ετών, για τον οποίο λέει μάλιστα ότι ανεπτυγμένος, όλοι τον σέβονται και τον αγαπούν εις όλα τα περίχωρα. Εάν δέ ως είναι αποφασισμένος λάβει και αυτός ο ίδιος τα όπλα κατά την άνοιξιν, –ενάντια στους Βούλγαρους εννοεί- θα είναι φοβερός κατά των δολοφόνων παράγων, διότι θα συμπαρασύρη όχι μόνον τους ιδικούς μας, αλλά και πολλούς σχισματικούς εφ΄ών και επιρροήν και τρόμον ενασκεί.».
Ο Παύλος Μελάς διεκδικεί αυτούς τους σλαβόφωνους να πολεμούν μαζί τους. Χωριό-χωριό τους διεκδικεί, να μην πάνε με τους Βούλγαρους και εδώ εύκολα μας λέτε εσείς ότι αυτή η γλώσσα είναι βουλγαρική! Ό,τι λένε οι Βούλγαροι εθνικιστές!
Μας τελείωσε, λοιπόν, ο Μέγας Αλέξανδρος. Θα πω και άλλα δυο ζητήματα. Πρώτα απ’ όλα, ΝΑΤΟ και Ευρωπαϊκή Ένωση. Όλα αυτά έγιναν, λέει, και τους χαρίσαμε το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μα, διαβάστε την Ενδιάμεση Συμφωνία, την οποία μας παραδώσατε. Με αυτή δουλεύουμε. Δεν έχει η Ελλάδα δικαίωμα να εμποδίσει αυτή τη χώρα να μπει στο ΝΑΤΟ -προσέξτε, με τι όνομα- FYROM. Μακεδονία, δηλαδή, σύνθετη και χωρίς erga omnes. Δεν έχει η Ελλάδα δικαίωμα να ασκήσει βέτο. Εάν αύριο ο κ. Τραμπ ή ο οποιοσδήποτε εταίρος του ΝΑΤΟ θελήσει να βάλει τη χώρα, η Ελλάδα δεν μπορεί να ασκήσει βέτο. Αυτό λέει η Ενδιάμεση Συμφωνία.
Τι εννοώ ακριβώς; Εννοώ, ότι εάν αύριο η εξωτερική πολιτική της Αμερικής αλλάξει και προτιμήσει να βάλει αυτή τη χώρα, χωρίς τη συμφωνία της Ελλάδας, εμείς βέτο δεν μπορούμε να ασκήσουμε. Αυτό που καταφέραμε το 2008, η Ενδιάμεση Συμφωνία, έχουμε χάσει και τη Χάγη… Να μάθετε να πληροφορείτε τους πολίτες. Περισσότερο γι’ αυτούς μιλάμε σήμερα, για να καταλαβαίνουν και τι γίνεται.
Ανακεφαλαιώνω, λοιπόν, κύριε Πρόεδρε και τελειώνω.
Τι διαφέρει ο πατριώτης από τον πατριδοκάπηλο. Ο πατριώτης αγωνίζεται για την πατρίδα του. Αγωνίζεται, όπως μπορεί με τα δεδομένα, να λύνει προβλήματα και να υπερασπίζεται τα συμφέροντα της χώρας του. Ο πατριδοκάπηλος γεννά εχθρούς, για να προστατεύει τις λαμογιές στο εσωτερικό. Αυτό κάνουν όλοι οι πατριδοκάπηλοι.
Να σας θυμίσω ότι οι πατριδοκάπηλοι έδιωξαν τους παππούδες μου από τον Πόντο, δίχασαν την Κύπρο και με τους λεονταρισμούς αυτούς, το να φτάσουμε πέρα από το Σαγγάριο ή ότι θα πάρουμε την Κύπρο με κάτι πραξικοπήματα τύπου Σαμψών -ξέρουμε σε ποια πολιτική οικογένεια ανήκουν όλοι αυτοί- πάθαμε μεγάλες εθνικές καταστροφές. Και εάν συνεχίσει αυτή η χώρα να ονομάζεται Μακεδονία σκέτο, χωρίς να λύσουμε τα υπόλοιπα προβλήματα, σας προειδοποιώ ότι θα έρθει εκείνη η ώρα, που θα τη δείτε και στο ΝΑΤΟ ως FYROM. Γιατί εδώ βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή.
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο γηραιότερος, τερμάτισε την προαιώνια διένεξη με τη Βουλγαρία -και εκεί μιλούσαμε για προαιώνια διένεξη- με θάρρος και τιμώντας όλα αυτά που έκανε ο Παύλος Μελάς, γιατί πραγματικά κάποτε οι διενέξεις πρέπει να λήγουν. Αντίθετα, αυτές τις μέρες εσείς λυσσαλέα αγωνίζεστε να διαιωνίσετε μία διένεξη, που στην πραγματικότητα δεν είναι προαιώνια, δεν υπήρχε, είναι προϊόν πολιτικών, οι οποίες είναι πολύ μεταγενέστερες του Παύλου Μελά και του Μακεδονικού Αγώνα. Είναι πολιτικές που προέκυψαν μετά τον εμφύλιο πόλεμο, μετά το 1945 και αυτές τις έχθρες θέλετε να συνεχίζετε.
Και ερωτώ: Θέλουμε απέναντί μας και στο Βορρά μας έναν φίλο ή έναν εχθρό; Θέλουμε να ταπεινώσουμε κάποιους; Θέλουμε να τους αφήσουμε στην κατάσταση που είναι τώρα; Θέλουμε να ξαναέρθει ένας Γκρουέφσκι με Μεγαλέξανδρους ή θέλουμε επιτέλους να λύσουμε αυτό το πρόβλημα; Και γιατί φοβόμαστε τόσο πολύ; Γιατί είμαστε τόσο με την έχθρα; Πότε μας απείλησαν αυτοί οι άνθρωποι που σας απέδειξα πριν από λίγο ότι στον Βαλκανικό πόλεμο πολλοί από αυτούς θέλαμε να τους φέρουμε στη μεριά μας;
Κάνω λοιπόν, μια ύστατη έκκληση: Αναλογιστείτε την ιστορία μας. Αναλογιστείτε τι παραλάβαμε. Ξεχάστε τις κομματικές γραμμές για μια φορά. Ψηφίστε κατά συνείδηση και στηρίξτε αυτή τη Συμφωνία. Είναι ό,τι καλύτερο έχει έρθει στην Ελλάδα αφότου ξεκίνησε αυτή η διένεξη τα τελευταία είκοσι πέντε χρόνια.
Ακολουθεί το video της ομιλίας