Προδικαστικό ερώτημα  C-86/20, Vinařství U Kapličky s.r.o. κατά Státní zemědělská a potravinářská inspekce

Κοινή οργάνωση των αγορών γεωργικών προϊόντων – Οίνος – Κανονισμός (ΕΕ) 1308/2013 – Κανόνες εμπορίας – Άρθρο 80 – Οινολογικές πρακτικές – Απαγόρευση εμπορίας – Άρθρο 90 – Εισαγωγές οίνου – Κανονισμός (ΕΚ) 555/2008 – Άρθρο 43 – Έγγραφο V I 1 – Βεβαίωση ότι οι παρτίδες οίνου έχουν παραχθεί σύμφωνα με τις συνιστώμενες ή εγκεκριμένες οινολογικές πρακτικές – Αποδεικτική αξία – Κανονισμός (ΕΕ) 1306/2013 – Άρθρο 89, παράγραφος 4 – Κυρώσεις – Διάθεση στην αγορά οίνου προελεύσεως τρίτης χώρας – Οίνος που έχει παραχθεί σύμφωνα με μη εγκεκριμένες οινολογικές πρακτικές – Απαλλαγή από την ευθύνη – Βάρος αποδείξεως

Με το προδικαστικό ερώτημα C-86/20 το Krajský soud v Brně (Τσεχική Δημοκρατία) ζήτησε την ερμηνεία διατάξεων του κανονισμού (ΕΚ) 555/2008 της Επιτροπής, της 27ης Ιουνίου 2008, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) 479/2008 του Συμβουλίου για την κοινή οργάνωση της αμπελοοινικής αγοράς όσον αφορά τα προγράμματα στήριξης, τις συναλλαγές με τρίτες χώρες, το δυναμικό παραγωγής και τους ελέγχους στον αμπελοοινικό τομέα. Ειδικότερα, τέθηκε το ζήτημα εάν το εκδιδόμενο δυνάμει του ανωτέρω κανονισμού έγγραφο V I 1 αποτελεί απλή διοικητική προϋπόθεση για την εισαγωγή οίνου στο έδαφος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επίσης, τέθηκε το ερώτημα αν αντιβαίνει στο δίκαιο της Ένωσης αρχή του εθνικού δικαίου, σύμφωνα με την οποία έμπορος εισαγόμενου από τη Μολδαβία οίνου δύναται να απαλλαγεί από την ευθύνη για διοικητική παράβαση συνιστάμενη σε διάθεση στην αγορά οίνων στους οποίους εφαρμόστηκαν μη εγκεκριμένες στην Ευρωπαϊκή Ένωση οινολογικές πρακτικές, σε περίπτωση κατά την οποία οι εθνικές αρχές δεν ανέτρεψαν το τεκμήριο που ισχύει υπέρ του εμπόρου και σύμφωνα με το οποίο η παραγωγή του οίνου πραγματοποιήθηκε σύμφωνα με οινολογικές πρακτικές εγκεκριμένες από την Ευρωπαϊκή Ένωση, τεκμήριο το οποίο μπορεί να αντλήσει ο έμπορος αυτός από το έγγραφο V I 1 που εξέδωσαν οι μολδαβικές αρχές δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 555/2008 της Επιτροπής, της 27ης Ιουνίου 2008, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) 479/2008 του Συμβουλίου για την κοινή οργάνωση της αμπελοοινικής αγοράς.

Με την απόφασή του της 28ης Απριλίου 2022 (EU:C:2022:320) το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης έκρινε ότι «-Το άρθρο 80, παράγραφος 2, στοιχεία αʹ και γʹ, και το άρθρο 90, παράγραφος 3, στοιχείο αʹ, του κανονισμού (ΕΕ) 1308/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, για τη θέσπιση κοινής οργάνωσης των αγορών γεωργικών προϊόντων …, έχουν την έννοια ότι η βεβαίωση που περιλαμβάνεται σε έγγραφο V I 1 συνταχθέν για παρτίδα οίνου εισαγόμενη στην Ευρωπαϊκή Ένωση βάσει του άρθρου 43 του κανονισμού (ΕΚ) 555/2008, και κατά την οποία η παρτίδα αυτή έχει παραχθεί σύμφωνα με τις οινολογικές πρακτικές που συνιστά και δημοσιεύει ο Διεθνής Οργανισμός Αμπέλου και Οίνου ή είναι εγκεκριμένες από την Ένωση, είναι κρίσιμη για την εκτίμηση της συμμόρφωσης της εν λόγω παρτίδας με τις οινολογικές πρακτικές που αναφέρονται στο άρθρο 80, παράγραφος 2, στοιχεία αʹ και γʹ, του κανονισμού 1308/2013, χωρίς ωστόσο να επαρκεί αφ’ εαυτής για να αποδειχθεί η σχετική συμμόρφωση. 

-Το άρθρο 89, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΕ) 1306/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με τη χρηματοδότηση, τη διαχείριση και την παρακολούθηση της κοινής γεωργικής πολιτικής …, σε συνδυασμό με το άρθρο 64, παράγραφος 2, στοιχείο δʹ, του κανονισμού αυτού και με το άρθρο 80, παράγραφος 2, του κανονισμού 1308/2013, έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε ρύθμιση κράτους μέλους η οποία προβλέπει ότι, όταν ένα πρόσωπο που διαθέτει στο εμπόριο, εντός του κράτους μέλους αυτού, παρτίδα οίνου εισαγόμενη από τρίτη χώρα η οποία δεν συμμορφώνεται με τις οινολογικές πρακτικές του άρθρου 80, παράγραφος 2, στοιχείο αʹ ή γʹ, του κανονισμού 1308/2013 προσκομίζει έγγραφο V I 1 το οποίο έχει συνταχθεί για την παρτίδα αυτή και το οποίο πιστοποιεί ότι η τελευταία έχει παραχθεί σύμφωνα με τις οινολογικές πρακτικές που συνιστά και δημοσιεύει ο Διεθνής Οργανισμός Αμπέλου και Οίνου ή είναι εγκεκριμένες από την Ένωση, οι αρμόδιες αρχές του εν λόγω κράτους μέλους φέρουν το βάρος της απόδειξης ότι ο ως άνω έμπορος ευθύνεται για την παράβαση της απαγόρευσης εμπορίας που προβλέπεται στο άρθρο 80, παράγραφος 2, του κανονισμού 1308/2013». 

Το σύνολο του κειμένου της απόφασης έχει δημοσιευθεί στο δικτυακό χώρο του Δικαστηρίου στην ακόλουθη διεύθυνση https://curia.europa.eu/juris/document/document.jsf?text=&docid=258483&pageIndex=0&doclang=EL&mode=lst&dir=&occ=first&part=1&cid=117488