Προδικαστικό ερώτημα C-119/20, Līga Šenfelde κατά Lauku atbalsta dienests
Κοινή γεωργική πολιτική – Χρηματοδότηση από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) – Εθνικό πρόγραμμα αγροτικής ανάπτυξης 2014‑2020 – Κανονισμός (ΕΕ) 1305/2013 – Άρθρο 19, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ – Ενίσχυση εκκίνησης επιχειρήσεων για νέους γεωργούς – Ενίσχυση για την ανάπτυξη μικρών εκμεταλλεύσεων – Σώρευση ενισχύσεων – Δυνατότητα αποκλεισμού της σώρευσης
Με το προδικαστικό ερώτημα C-119/20, το Augstākā tiesa (Senāts) (Λεττονία) έθεσε ζητήματα σχετικά με την ερμηνεία του άρθρου 19, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 1305/2013. Ειδικότερα, το εθνικό δικαστήριο θέτει το ζήτημα κατά πόσον το εν λόγω άρθρο, σε συνδυασμό με άλλες διατάξεις του εν λόγω κανονισμού και των κατευθυντήριων γραμμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις στον γεωργικό και τον δασονομικό τομέα και στις αγροτικές περιοχές για την περίοδο 2014-2020, να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι: 1) ένας γεωργός χάνει την ιδιότητα του «νέου γεωργού» για τον λόγο απλώς και μόνον ότι, κατά τα δύο προηγούμενα έτη, είχε λάβει την κατά το άρθρο 19, παράγραφος 1, στοιχείο α΄, περίπτωση iii, ενίσχυση για την ανάπτυξη μικρών εκμεταλλεύσεων, 2) οι εν λόγω κανόνες επιτρέπουν στα κράτη μέλη να θεσπίσουν κανονιστική ρύθμιση σύμφωνα την οποία δεν θα καταβάλλεται σε γεωργό η κατά το άρθρο 19, παράγραφος 1, στοιχείο α΄, περίπτωση i, του κανονισμού ενίσχυση εάν του έχει ήδη χορηγηθεί η ενίσχυση που προβλέπεται στην περίπτωση iii της ιδίας αυτής διάταξης, και 3) ένα κράτος μέλος δύναται να αρνηθεί την εφαρμογή της σώρευσης ενισχύσεων σε γεωργό εάν δεν έχει τηρηθεί η σειρά η οποία, για τους σκοπούς της σώρευσης αυτής, προβλέπεται στο συμφωνηθέν με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρόγραμμα αγροτικής ανάπτυξης.
Με την απόφαση της 6ης Οκτωβρίου 2020 (EU:C:2021:817) το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης έκρινε ότι «Το άρθρο 19, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 1305/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, για τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) … έχει την έννοια ότι μπορεί ένας γεωργός ο οποίος έλαβε την προβλεπόμενη στο στοιχείο αʹ, σημείο iii, της διάταξης αυτής ενίσχυση εκκίνησης επιχειρήσεων για την ανάπτυξη μικρών εκμεταλλεύσεων να λάβει, σωρευτικώς με την ενίσχυση αυτήν, και την προβλεπόμενη στο στοιχείο αʹ, σημείο i, της διάταξης αυτής ενίσχυση εκκίνησης επιχειρήσεων για νέους γεωργούς, υπό την προϋπόθεση ότι δεν σημειώνεται υπέρβαση του ανωτάτου ορίου της χορηγούμενης ενίσχυσης, όπως προβλέπεται στην παράγραφο 6 του άρθρου αυτού». Επίσης, έκρινε ότι «Το άρθρο 19, παράγραφος 1, του κανονισμού 1305/2013 έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση δυνάμει της οποίας η χορήγηση της ενίσχυσης εκκίνησης επιχειρήσεων για την ανάπτυξη μικρών εκμεταλλεύσεων που προβλέπεται στο στοιχείο αʹ, σημείο iii, της διάταξης αυτής αποκλείει τη λήψη της ενίσχυσης εκκίνησης επιχειρήσεων για νέους γεωργούς που προβλέπεται στο στοιχείο αʹ, σημείο i, της ίδιας διάταξης».
Το σύνολο του κειμένου της απόφασης έχει δημοσιευθεί στο δικτυακό χώρο του Δικαστηρίου την ακόλουθη διεύθυνση: https://curia.europa.eu/juris/document/document.jsf?text=&docid=247058&pageIndex=0&doclang=EL&mode=lst&dir=&occ=first&part=1&cid=298555