Προδικαστικό ερώτημα C-435/17, Argo Kalda Mardi talu

Κοινή γεωργική πολιτική – Άμεσες ενισχύσεις – Κανονισμός (ΕΕ) 1306/2013 – Άρθρα 93 και 94 – Παράρτημα II – Πολλαπλή συμμόρφωση – Γεωργική και περιβαλλοντική κατάσταση – Στοιχειώδεις απαιτήσεις – Εφαρμογή από τα κράτη μέλη – Υποχρέωση διατήρησης των “ταφικών μνημείων της πολιτιστικής κληρονομιάς” – Περιεχόμενο

Με το προδικαστικό ερώτημα C-435/17, το Tartu Halduskohus (Εσθονία) έθεσε ζητήματα σχετικά με την ερμηνεία του άρθρου 72, του άρθρου 93, του άρθρου 94 και του παραρτήματος II του κανονισμού (ΕΕ) 1306/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με τη χρηματοδότηση, τη διαχείριση και την παρακολούθηση της κοινής γεωργικής πολιτικής, καθώς και του άρθρου 4, παράγραφος 1, στοιχεία βʹ, γʹ και εʹ, του κανονισμού (ΕΕ) 1307/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, περί θεσπίσεως κανόνων για άμεσες ενισχύσεις στους γεωργούς βάσει καθεστώτων στήριξης στο πλαίσιο της κοινής γεωργικής πολιτικής. Ειδικότερα, τέθηκε το ζήτημα εάν τα άρθρα 93 και 94, και το παράρτημα ΙΙ του κανονισμού 1306/2013 επιτρέπουν σε κράτος μέλος να επιβάλλει, ως πρότυπο για την καλή γεωργική και περιβαλλοντική κατάσταση περί της οποίας κάνει λόγο το ως άνω παράρτημα ΙΙ, την υποχρέωση διατήρησης σε συγκεκριμένη γεωργική έκταση χώρων ταφής οριοθετημένων με λίθους, των οποίων η μετακίνηση συνεπάγεται παράβαση του προτύπου αυτού, και, ως εκ τούτου, μείωση των ενισχύσεων που οφείλονται στον ενδιαφερόμενο γεωργό. Περαιτέρω, το εθνικό δικαστήριο ζήτησε να διευκρινιστεί αν το άρθρο 72, το άρθρο 91, τα άρθρο 93 και 94 του κανονισμού 1306/2013, καθώς και το άρθρο 4 του κανονισμού 1307/2013 έχουν την έννοια ότι οι υποχρεώσεις σχετικά με την καλή γεωργική και περιβαλλοντική κατάσταση πρέπει να τηρούνται ως προς το σύνολο της γεωργικής εκμετάλλευσης ή μόνον ως προς τη γεωργική έκταση για την οποία έχει συγκεκριμένα ζητηθεί ενίσχυση.

Με απόφασή του της 7ης Αυγούστου 2018 (EU:C:2018:637) το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης έκρινε ότι :

«Το άρθρο 93, παράγραφος 1, το άρθρο 94 και το παράρτημα ΙΙ του κανονισμού (ΕΕ) 1306/2013 …, έχουν την έννοια ότι επιτρέπουν σε κράτος μέλος να επιβάλλει, ως πρότυπο για την καλή γεωργική και περιβαλλοντική κατάσταση περί της οποίας κάνει λόγο το ως άνω παράρτημα ΙΙ, την υποχρέωση διατήρησης σε συγκεκριμένη γεωργική έκταση χώρων ταφής οριοθετημένων με λίθους, των οποίων η μετακίνηση συνεπάγεται παράβαση του προτύπου αυτού, και, ως εκ τούτου, μείωση των ενισχύσεων που οφείλονται στον ενδιαφερόμενο γεωργό. 

-Το άρθρο 72, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, το άρθρο 91, παράγραφοι 1 και 2, το άρθρο 93, παράγραφος 1, και το άρθρο 94 του κανονισμού 1306/2013, καθώς και το άρθρο 4, παράγραφος 1, στοιχεία βʹ, γʹ και εʹ, του κανονισμού (ΕΕ) 1307/2013 …, έχουν την έννοια ότι οι υποχρεώσεις σχετικά με την καλή γεωργική και περιβαλλοντική κατάσταση, τις οποίες προβλέπει ο κανονισμός 1306/2013, πρέπει να τηρούνται ως προς το σύνολο της γεωργικής εκμετάλλευσης και όχι μόνον ως προς τη γεωργική έκταση για την οποία έχει συγκεκριμένα ζητηθεί ενίσχυση».

Το σύνολο του κειμένου της απόφασης έχει δημοσιευθεί στο δικτυακό χώρο του Δικαστηρίου στην ακόλουθη διεύθυνση : https://curia.europa.eu/juris/document/document.jsf?text=&docid=204746&pageIndex=0&doclang=el&mode=lst&dir=&occ=first&part=1&cid=8280630