Προδικαστικό ερώτημα C-490/19, Syndicat interprofessionnel de défense du fromage Morbier κατά Société Fromagère du Livradois SAS
Γεωργία – Προστασία γεωγραφικών ενδείξεων και ονομασιών προέλευσης γεωργικών προϊόντων και τροφίμων – Κανονισμός (ΕΚ) 510/2006 – Κανονισμός (ΕΕ) 1151/2012 – Άρθρο 13, παράγραφος 1, στοιχείο δʹ – Πρακτική ικανή να παραπλανήσει τον καταναλωτή ως προς την πραγματική καταγωγή του προϊόντος – Αναπαραγωγή του σχήματος ή της εμφάνισης που χαρακτηρίζει ένα προϊόν το οποίο καλύπτεται από καταχωρισμένη ονομασία – Προστατευόμενη ονομασία προέλευσης (ΠΟΠ) “Morbier”
Με το προδικαστικό ερώτημα, το Cour de cassation (Γαλλία) έθεσε ζητήματα απτόμενα της ερμηνείας και εφαρμογής του κανονισμού 510/2006 του Συμβουλίου, της 20ής Μαρτίου 2006 για την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων και των ονομασιών προέλευσης των γεωργικών προϊόντων και των τροφίμων και του κανονισμού 1151/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Νοεμβρίου 2012 για τα συστήματα ποιότητας των γεωργικών προϊόντων και τροφίμων. Ειδικότερα, τέθηκαν ζητήματα σχετικά με την ερμηνεία των άρθρων 13, παράγραφος 1 των ανωτέρω κανονισμών και την έκτασης της βάσει αυτών προστασίας προϊόντος με ονομασία προέλευσης.
Με απόφασή του της 17ης Δεκεμβρίου 2020 (EU:C:2020:1043), το Δικαστήριο της Ευρωπαίκής Ένωσης έκρινε ότι «Το άρθρο 13, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 510/2006 του Συμβουλίου, της 20ής Μαρτίου 2006, για την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων και των ονομασιών προέλευσης των γεωργικών προϊόντων και των τροφίμων, και το άρθρο 13, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 1151/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Νοεμβρίου 2012, για τα συστήματα ποιότητας των γεωργικών προϊόντων και τροφίμων, έχουν την έννοια ότι δεν απαγορεύουν μόνον τη χρήση της καταχωρισμένης ονομασίας από τρίτον.
Το άρθρο 13, παράγραφος 1, στοιχείο δʹ, των κανονισμών 510/2006 και 1151/2012 έχει την έννοια ότι απαγορεύει την αναπαραγωγή του σχήματος ή της εμφάνισης που χαρακτηρίζει ένα προϊόν το οποίο καλύπτεται από καταχωρισμένη ονομασία, όταν η αναπαραγωγή αυτή είναι ικανή να δημιουργήσει στον καταναλωτή την πεποίθηση ότι το επίμαχο προϊόν καλύπτεται από την εν λόγω καταχωρισμένη ονομασία. Πρέπει να εκτιμηθεί αν η εν λόγω αναπαραγωγή μπορεί να παραπλανήσει τον Ευρωπαίο καταναλωτή που έχει τη συνήθη πληροφόρηση και είναι ευλόγως προσεκτικός και ενημερωμένος, λαμβανομένων υπόψη όλων των παραγόντων που ασκούν επιρροή στην υπόθεση.»
Το σύνολο του κειμένου της απόφασης έχει δημοσιευθεί στο δικτυακό χώρο του Δικαστηρίου, στην ακόλουθη διεύθυνση https://curia.europa.eu/juris/document/document.jsf?text=&docid=235711&pageIndex=0&doclang=EL&mode=lst&dir=&occ=first&part=1&cid=4239736