Προδικαστικό ερώτημα C-169/17, Asociación Nacional de Productores de Ganado Porcino

Άρθρα 34 και 35 ΣΛΕΕ – Ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων – Ποσοτικοί περιορισμοί – Μέτρα ισοδυνάμου αποτελέσματος – Προστασία των χοίρων – Προϊόντα που παρασκευάζονται ή διατίθενται στο εμπόριο εντός της Ισπανίας – Πρότυπα ποιότητας για το κρέας, το ζαμπόν, τη σπάλα και την πανσέτα ιβηρικού χοίρου – Προϋποθέσεις για τη χρησιμοποίηση της ονομασίας “de cebo” – Βελτίωση της ποιότητας των προϊόντων – Οδηγία 2008/120/ΕΚ – Πεδίο εφαρμογής

Με το προδικαστικό ερώτημα C-169/17, το Tribunal Supremo (Ισπανία) έθεσε ζητήματα σχετικά με την ερμηνεία των άρθρων 34 και 35 ΣΛΕΕ, καθώς και του άρθρου 3, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, και του άρθρου 12 της οδηγίας 2008/120/ΕΚ του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2008, για τους στοιχειώδεις κανόνες για την προστασία των χοίρων. Ειδικότερα, τέθηκε το ζήτημα εάν τα άρθρα 34 και 35 ΣΛΕΕ αντιτίθενται σε εθνική κανονιστική ρύθμιση, η οποία προβλέπει ότι η ονομασία πωλήσεως «ibérico de cebo» μπορεί να αποδοθεί μόνο στα προϊόντα που πληρούν ορισμένες προϋποθέσεις. Περαιτέρω, το εθνικό δικαστήριο ζήτησε να διευκρινιστεί αν το άρθρο 3 και 12 της ως άνω οδηγίας αντιτίθεται σε εθνική κανονιστική ρύθμιση, σύμφωνα με την οποία η χρήση ορισμένων ονομασιών πωλήσεως για τα προϊόντα ιβηρικού χοίρου τα οποία παρασκευάζονται ή διατίθενται στην αγορά εντός Ισπανίας εξαρτάται από την τήρηση, εκ μέρους των παραγωγών, αυστηρότερων όρων ως προς την εκτροφή ιβηρικών χοίρων και ελάχιστης ηλικίας σφαγής 10 μηνών.

Με απόφασή του της 14ης Ιουνίου 2018 (EU:C:2018:440) το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης έκρινε ότι :

«Τα άρθρα 34 και 35 ΣΛΕΕ έχουν την ακόλουθη έννοια:

– το άρθρο 34 ΣΛΕΕ δεν αντιτίθεται σε εθνική κανονιστική ρύθμιση, όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, η οποία προβλέπει ότι η ονομασία πωλήσεως «iberico de cebo» μπορεί να αποδοθεί μόνο στα προϊόντα που πληρούν ορισμένες προϋποθέσεις επιβαλλόμενες από την εν λόγω εθνική ρύθμιση, καθόσον η ρύθμιση αυτή επιτρέπει την εισαγωγή και την εμπορία προϊόντων που προέρχονται από κράτη μέλη άλλα από εκείνο που εξέδωσε την εν λόγω εθνική κανονιστική ρύθμιση, υπό τις ονομασίες τις οποίες φέρουν σύμφωνα με τη νομοθεσία του κράτους μέλους καταγωγής τους, ακόμη και αν οι ονομασίες αυτές είναι παρόμοιες, συγγενείς ή πανομοιότυπες με τις ονομασίες που προβλέπει η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης εθνική κανονιστική ρύθμιση.

– το άρθρο 35 ΣΛΕΕ δεν αντιτίθεται σε εθνική κανονιστική ρύθμιση, όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης 

Το άρθρο 3, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, της οδηγίας 2008/120/ΕΚ του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2008, για τους στοιχειώδεις κανόνες για την προστασία των χοίρων, σε συνδυασμό με το άρθρο 12 αυτής, έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται σε εθνική κανονιστική ρύθμιση, όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, σύμφωνα με την οποία η χρήση ορισμένων ονομασιών πωλήσεως για τα προϊόντα ιβηρικού χοίρου τα οποία παρασκευάζονται ή διατίθενται στην αγορά εντός Ισπανίας εξαρτάται από την τήρηση, εκ μέρους των παραγωγών, αυστηρότερων όρων ως προς την εκτροφή ιβηρικών χοίρων από τους προβλεπόμενους στο εν λόγω άρθρο 3, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, και ελάχιστης ηλικίας σφαγής 10 μηνών».

Το σύνολο του κειμένου της απόφασης έχει δημοσιευθεί στο δικτυακό χώρο του Δικαστηρίου στην ακόλουθη διεύθυνση : https://curia.europa.eu/juris/document/document.jsf?text=&docid=202942&pageIndex=0&doclang=el&mode=lst&dir=&occ=first&part=1&cid=8282039