Προδικαστικό ερώτημα C-614/17, Fundación Consejo Regulador de la Denominación de Origen Protegida Queso Manchego

Γεωργία – Κανονισμός (ΕΚ) 510/2006 – Άρθρο 13, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ – Προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων και των ονομασιών προέλευσης γεωργικών προϊόντων και τροφίμων – Τυρί manchego (“queso manchego”) – Χρήση σημείων που συνιστούν υπαινιγμό στην περιοχή με την οποία συνδέεται η προστατευόμενη ονομασία προέλευσης (ΠΟΠ) – Έννοια του μέσου καταναλωτή που έχει τη συνήθη πληροφόρηση και είναι ευλόγως προσεκτικός και ενημερωμένος – Ευρωπαίοι καταναλωτές ή καταναλωτές του κράτους μέλους όπου παρασκευάζεται και καταναλώνεται κυρίως το προϊόν το οποίο αφορά η ΠΟΠ

Με το προδικαστικό ερώτημα C-614/17, το Tribunal Supremo (Ισπανία) έθεσε ζητήματα σχετικά με την ερμηνεία του άρθρου 13, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού (ΕΚ) 510/2006 του Συμβουλίου, της 20ής Μαρτίου 2006, για την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων και των ονομασιών προέλευσης των γεωργικών προϊόντων και των τροφίμων. Ειδικότερα, τέθηκε προς διευκρίνιση το ζήτημα εάν το ως άνω άρθρο πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι μπορεί να δημιουργηθεί υπαινιγμός σε καταχωρισμένη ονομασία με τη χρήση εικονιστικών σημείων. Περαιτέρω το εθνικό δικαστήριο υπέβαλε ερώτημα σχετικά με το αν το εν λόγω άρθρο πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι η χρήση εικονιστικών σημείων που συνιστούν υπαινιγμό στη γεωγραφική περιοχή με την οποία συνδέεται μια ονομασία προέλευσης, μπορεί να συνιστά υπαινιγμό στην ονομασία αυτή, μεταξύ άλλων και σε περίπτωση που τα εν λόγω εικονιστικά σημεία χρησιμοποιούνται από παραγωγό εγκατεστημένο στην περιοχή αυτή, του οποίου ωστόσο τα προϊόντα, παρόμοια ή συγκρίσιμα με αυτά που προστατεύονται από την ονομασία αυτή προέλευσης, δεν καλύπτονται από την ονομασία. Τέλος, το αιτούν δικαστήριο ζήτησε να διευκρινιστεί αν η έννοια του μέσου καταναλωτή, πρέπει να εκλαμβάνεται ως έννοια που παραπέμπει στους Ευρωπαίους καταναλωτές ή αν μπορεί να παραπέμπει μόνο στους καταναλωτές του κράτους μέλους στο οποίο παρασκευάζεται το προϊόν διά του οποίου γίνεται υπαινιγμός στην προστατευόμενη ονομασία ή με το οποίο συνδέεται γεωγραφικά η ΠΟΠ αυτή και στο οποίο καταναλώνεται κυρίως το εν λόγω προϊόν.

Με απόφασή του της 2ας Μαΐου 2019 (EU:C:2019:344) το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης έκρινε ότι : «Το άρθρο 13, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού (ΕΚ) 510/2006 του Συμβουλίου, …, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι μπορεί να δημιουργηθεί υπαινιγμός σε καταχωρισμένη ονομασία με τη χρήση εικονιστικών σημείων. 

-Το άρθρο 13, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 510/2006 πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι η χρήση εικονιστικών σημείων που συνιστούν υπαινιγμό στη γεωγραφική περιοχή με την οποία συνδέεται μια ονομασία προέλευσης, όπως ορίζεται στο άρθρο 2, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, του κανονισμού αυτού, μπορεί να συνιστά υπαινιγμό στην ονομασία αυτή, μεταξύ άλλων και σε περίπτωση που τα εν λόγω εικονιστικά σημεία χρησιμοποιούνται από παραγωγό εγκατεστημένο στην περιοχή αυτή, του οποίου ωστόσο τα προϊόντα, καίτοι παρόμοια ή συγκρίσιμα με εκείνα που προστατεύονται από την ονομασία προέλευσης, δεν καλύπτονται από τη συγκεκριμένη ονομασία. 

-Η έννοια του μέσου καταναλωτή που έχει τη συνήθη πληροφόρηση και είναι ευλόγως προσεκτικός και ενημερωμένος, και του οποίου την αντίληψη πρέπει να λάβει υπόψη το εθνικό δικαστήριο προκειμένου να καθορίσει αν υφίσταται “υπαινιγμός” κατά το άρθρο 13, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 510/2006, πρέπει να εκλαμβάνεται ως έννοια που παραπέμπει στους Ευρωπαίους καταναλωτές, περιλαμβανομένων των καταναλωτών του κράτους μέλους όπου παρασκευάζεται το προϊόν διά του οποίου γίνεται υπαινιγμός στην προστατευόμενη ονομασία ή με το οποίο συνδέεται γεωγραφικά η ονομασία αυτή και όπου καταναλώνεται κυρίως το προϊόν».

Το σύνολο του κειμένου της απόφασης έχει δημοσιευθεί στο δικτυακό χώρο του Δικαστηρίου στην ακόλουθη διεύθυνση : https://curia.europa.eu/juris/document/document.jsf?text=&docid=213589&pageIndex=0&doclang=el&mode=lst&dir=&occ=first&part=1&cid=8200899