Προδικαστικό ερώτημα C-336/19, Centraal Israëlitisch Consistorie van België κ.λπ.

Προστασία των ζώων κατά τη θανάτωσή τους – Κανονισμός (ΕΚ) 1099/2009 – Άρθρο 4, παράγραφος 1 – Υποχρέωση αναισθητοποίησης των ζώων πριν από τη θανάτωσή τους – Άρθρο 4, παράγραφος 4 – Παρέκκλιση στο πλαίσιο της λατρευτικού τύπου σφαγής – Άρθρο 26, παράγραφος 2 – Δυνατότητα των κρατών μελών να θεσπίζουν εθνικούς κανόνες με σκοπό τη μεγαλύτερη προστασία των ζώων στην περίπτωση της λατρευτικού τύπου σφαγής – Ερμηνεία – Εθνική ρύθμιση η οποία, στην περίπτωση της λατρευτικού τύπου σφαγής, επιβάλλει αναισθητοποίηση που είναι αναστρέψιμη και δεν μπορεί να προκαλέσει θάνατο – Άρθρο 13 ΣΛΕΕ – Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Άρθρο 10 – Θρησκευτική ελευθερία – Ελευθερία εκδήλωσης του θρησκεύματος – Περιορισμός – Αναλογικότητα – Έλλειψη συναίνεσης των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Περιθώριο εκτίμησης που αναγνωρίζεται στα κράτη μέλη – Αρχή της επικουρικότητας – Κύρος – Διαφοροποιημένη μεταχείριση της λατρευτικού τύπου σφαγής και της θανάτωσης ζώων στο πλαίσιο κυνηγετικών δραστηριοτήτων και δραστηριοτήτων αλιείας, καθώς και στο πλαίσιο πολιτιστικών και αθλητικών εκδηλώσεων – Απουσία δυσμενούς διάκρισης – Άρθρα 20, 21 και 22 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων

Με το προδικαστικό ερώτημα C-336/19, το Grondwettelijk Hof (Βέλγιο) έθεσε ζητήματα απτόμενα της ερμηνείας κι εφαρμογής του κανονισμού 1099/2009 του Συμβουλίου, της 24ης Σεπτεμβρίου 2009, για την προστασία των ζώων κατά τη θανάτωσή τους. Ειδικότερα, τέθηκαν ζητήματα ερμηνείας του άρθρου 26, παράγραφος 2, πρώτο εδάφιο, στοιχείο γ’ του ανωτέρω Κανονισμού και βάσει αυτού δυνατότητας παρέκκλισης από το άρθρο 4, παράγραφος 4, του εν λόγω κανονισμού, καθώς και τυχόν αντίθεσης με το άρθρο 10, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τα άρθρα 20, 21 και 22 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης  

Με απόφασή του της 17^ης Δεκεμβρίου 2020 (EU:C:2020:1031), το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης έκρινε ότι «Το άρθρο 26, παράγραφος 2, πρώτο εδάφιο, στοιχείο γ΄, του κανονισμού (ΕΚ) 1099/2009 του Συμβουλίου, της 24ης Σεπτεμβρίου 2009, για την προστασία των ζώων κατά τη θανάτωσή τους, ερμηνευόμενο υπό το πρίσμα του άρθρου 13 ΣΛΕΕ και του άρθρου 10, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται σε ρύθμιση κράτους μέλους η οποία επιβάλλει, στο πλαίσιο της λατρευτικού τύπου σφαγής, διαδικασία αναστρέψιμης αναισθητοποίησης που δεν επιφέρει τον θάνατο του ζώου.  Από την εξέταση του τρίτου προδικαστικού ερωτήματος δεν προέκυψε κανένα στοιχείο ικανό να θίξει το κύρος του άρθρου 26, παράγραφος 2, πρώτο εδάφιο, στοιχείο γ΄, του κανονισμού 1099/2009.»

Το σύνολο του κειμένου της απόφασης έχει δημοσιευθεί στο δικτυακό χώρο του Δικαστηρίου, στην ακόλουθη διεύθυνση https://curia.europa.eu/juris/document/document.jsf?text=&docid=235717&pageIndex=0&doclang=EL&mode=lst&dir=&occ=first&part=1&cid=1062100